محصولات دریایی معمولاً از طریق روش‌های آکوافره، یعنی مزرعه‌داری ماهی، به دست می‌آید. این روش‌ها ما را قادر می‌سازد تا بهتر ماهی و سایر محصولات دریایی را از اقیانوس بیرون بکشیم. همچنین، منافع محیط زیستی و اقتصادی برای جوامع ساحلی فراهم می‌آورد. بیایید به این موضوع بپردازیم که چگونه آکوافره و مزرعه‌داری ماهی به ما غذاهای دریایی پایداری را ارائه می‌دهد.
کشاورزی آبی، زمانی که به درستی انجام شود، راهی پایدار برای تولید محصولات دریایی است. این به معنای تخم‌گذاری ماهی یا جانوران دریایی دیگر در محیط‌های کنترل‌شده، مانند حوضچه‌ها یا باغچه‌هاست. این روش تنش روی ذخایر ماهی وحشی را کاهش می‌دهد، زیرا اگر مقدار زیادی از آن‌ها از دریا صید شوند، منابع خالی می‌شوند. با کشت ماهی به جای برداشتن آن‌ها از دریا، می‌توانیم اطمینان حاصل کنیم که محصولات دریایی برای مصرف ما موجود باشد.
با افزایش جمعیت جهان و مصرف بیشتر ماهی توسط افراد در سراسر جهان، تقاضا برای ماهی و حیوانات دریایی دیگر همچنان افزایش می‌یابد. خب، ماهی‌کاری قادر است نیازهای عظیم و روزمره ما به ماهی را تأمین کند. مزارع ماهی، که در آن ماهی‌ها در ذخیره‌ها یا حوضچه‌ها بزرگ می‌شوند، می‌توانند تأمین کافی ماهی برای همه را تضمین کنند.
بتا نوعی ماهی است، گفت او، و اضافه کرد که "ماهی‌کاری کارآمدتر می‌شود" و ایده‌های نوین در تولید آبزیان، غذا را در دسترس می‌نگهد. فناوری‌ها و تکنیک‌های نوین برای افزایش حجم و کیفیت دریایی‌های برداشتی توسعه یافته است. این پیشرفت‌ها تضمین می‌کنند که مردم حتی در مناطقی که ماهی‌گیری سخت است، به غذای سالم دریایی دسترسی داشته باشند.
در حالی که با درخواست برای محصولات دریایی هماهنگ می‌شویم، نیز به حفاظت از محیط زیست توجه داریم، این یکی از چالش‌های آکوافره است. مزارع ماهی می‌توانند آسیب محیط زیست را وارد کنند اگر به طور دقیق مدیریت نشوند. اما با اجرای عملکردهای مسئول، می‌توانیم اثرات منفی آکوافره را کاهش دهیم. این کار به حفاظت از اقیانوس‌ها و زیست‌بوم دریایی کمک می‌کند.
آکوافره حمایت از جوامع ساحلی را تسهیل می‌کند. مزرعه‌داری ماهی فرصت شغلی برای محلی‌ها ایجاد می‌کند و اقتصاد مناطق مربوطه را تحریک می‌کند. آکوافره می‌تواند جوامع ساحلی فقیر به دارایی را اگر در آن سرمایه‌گذاری کنند، بالا ببرد و به مردمشان سطح زندگی بالاتری بدهد.
