تربیت ماهی در آکوئاکولچر، عمل رشد دادن به ماهیان در مناطق مشخصی مانند حوضها یا مخازن است، به جای دستیابی به آنها در طبیعت. این مثل یک بازیچه سرگرمکننده برای ماهیان است تا بتوانند بزرگ و قوی شوند تا زمانی که باید خورده شوند.
ماهیداری به عنوان یک راهحل فراخوانده میشود زیرا انسانها باید بیشتر از آنچه طبیعتاً قابل دسترس است، ماهی بخورند. دهانهای بیشتری برای تغذیه! هنگامی که جمعیت انسانها افزایش مییابد، آنها مصرف ماهی بیشتری دارند. ماهیداری یکی از روشهای تضمین اینکه همیشه ماهی کافی برای همه موجود باشد، است.
سخت است که یک مزارع ماهی خوب باشید. مزارعان باید بدانند کدام ماهیها را نگهداری کنند، چه چیزی به آنها تغذیه دهند، چگونه آب را تمیز نگه دارند و چگونه سلامت آنها را تضمین کنند. شبیه به این است که یک سوپرمن ماهی باشید، مراقب تمام ماهیهایی که در بازیچهرهشان هستید.
یکی از جنبههای مهم مزرعهداری ماهی، انجام آن به گونهای است که دریا یا ماهیان زندگی کننده در آن را آسیب ندهد. کشاورزان باید از استفاده بیش از حد از شیمیاییها یا داروهایی که میتوانند دریا را آسیب بینجامند، خودداری کنند. همچنین باید از قرار دادن تعداد زیادی از ماهیان در حوضها یا مخازن جلوگیری کنند تا ماهیان فضا کافی برای شناور شدن و رشد داشته باشند.
برداشت بیش از حد ماهی رخ میدهد وقتی تعداد زیادی از ماهیان از دریا گرفته میشوند و تعداد کافی برای تضمین جمعیت سالم ماهی باقی نمیماند. مزارع ماهی برای جلوگیری از برداشت بیش از حد مفید هستند زیرا منبع دیگری از ماهی را که میتوانم بخورم به غذای ما اضافه میکنند و بدون خوردن تمام ماهیانی که در دریا زندگی میکنند، تغذیه میکنند. با تربیت ماهیان در مزارع میتوانیم اطمینان حاصل کنیم که همیشه ماهی به اندازه کافی برای مصرف انسان وجود دارد.