آیا هرگز فکر کردهاید که یک ماهی چطور روی صفحه عشاء شما میآید؟ شاید در مورد حوضچههای تولید آبزیان شنیده نشدهاید. این حوضچهها به ما اجازه میدهند تا ماهی را به شکلی که قبل از این امکانپذیر نبود، تربیت کنیم و دریایی لذیذی را به تمامی مردم برسانیم.
این جا است که حوضچههای اکواکولچر نقش خود را ایفا میکنند. یکی از سودمندیهای بزرگ این است که به مزارعان ماهی قدرت کنترل محیط زندگی ماهیها را میدهد. این امکان به مزارعان اجازه میدهد تا محیط پاک و سالمی برای رشد ماهیها حفظ کنند. حوضچههای اکواکولچر همچنین کار تغذیه و نظارت بر ماهیها را برای مزارعان آسانتر میکند، که منجر به تولید غذاهای دریایی سالمتر و طعمبخشتر برای همه ما میشود.
خود ماهیداری در حال گذر از یک انقلاب با ورود حوضهای ماهیکشی است. ماهیها وجود داشتند (و از زمان دور هم همیشه وجود داشتهاند) — به جز اینکه برخی آنها در مزارع گلی یا شبکههای دریایی بزرگ میشدند. گرچه این روشها میتوانستند کار کنند، اما مشکلاتی نیز دارند. به عنوان مثال، گلهای ماهی — ماهیها میتوانند بیمار شوند یا شکار حیات وحشی دیگری شوند، در حالی که قفسهای دریایی میتوانند گران و سخت برای نگهداری باشند. حوضهای ماهیکشی بستهبندی روشی انسانیتر و سادهتر برای رشد ماهی فراهم میکند، که منجر به تولید بیشتر ماهی و کیفیت بالاتری از غذاهای دریایی میشود.
دلایل زیادی برای محبوبیت حوضهای اکواکولچر وجود دارد. گزینههای بسیاری وجود دارد تا کشاورزان حوضه مناسب خود را پیدا کنند. مهم نیست که آیا شما کشاورز کوچک ماهی هستید یا شرکت بزرگی هستید، حوض اکواکولچر مناسبی برای شما وجود دارد. 'چون میتوانید آنها را هرجا که بخواهید انجام دهید... و میتوانید آنها را با انواع مختلف ماهی تأمین کنید، بنابراین کشاورزان میتوانند آنچه را که میرویند بزرگ کنند تغییر دهند تا باعث شود عواملی که مردم برای آن پول میدهند عکس بزنند.'
با استفاده از حوضهای اکواکولچر، کشاورزی ماهی آیندهای روشن دارد. انسانهای بیشتری به دنیا میآیند و تقاضا برای محصولات دریایی افزایش مییابد. حوضهای اکواکولچر راه حل هوشمندی برای این مشکل ارائه میدهند، که به کشاورزان اجازه میدهد تا مقدار بیشتری از ماهی را در همان مقدار زمین تربیت کنند. این به معنای این است که ما میتوانیم ادامه دهیم تا از سیاق دریایی لذیذ لذت ببریم و در عین حال اقیانوسها و طبیعت ما را نابود نکنیم.
حوضچههای تولید آبزیان آب را برای نگهداری ماهی ذخیره میکنند. چون کشاورزان میتوانند آب و غذا را برای ماهیان تنظیم کنند، میتوانند داراییهای خود را به طور مؤثری مدیریت کرده و زباله کمتری تولید کنند. این موضوع به آنها اجازه میدهد تا با هزینههای کمتر، ماهی بیشتری تولید کنند، بنابراین حوضچههای تولید آبزیان برای کشاورزان سرمایهگذاری بهتری فراهم میآورد. کاهش خطر بیماری نیز به کشاورزان اجازه میدهد تا زمان و پول خود را صرف节 کنند، زیرا تربیت ماهی در محیط امن امکان وقوع بیماری را کاهش میدهد.