آبزی‌پروری، به سادگی، یک روش برای کشت ماهی، کوسه و دیگر حیوانات آبزی در محیط‌های کنترل‌شده — مانند حوضک‌ها، تالاب‌ها، و غیره — است. این کمک می‌کند تا غذای دریایی لذیذی به انسان‌ها تحویل داده شود. آبزی‌پروری دارای سیستم‌های مدیریت مختلفی است که به سلامت حیوانات در مراحل اولیه زندگی آنها اطمینان می‌دهد. این سیستم، سیستم پرورش نام دارد.
در مهندسی آبزیان، خوش آمدید به یک سیستم کشت، که در واقع یک سیستم خانگی برای ماهی‌ها و حیوانات آبی است. این می‌تواند شامل تانک‌ها، مخازن، فیلترها و سیستم‌های غذا دادن باشد. این سیستم کمک می‌کند تا حیوانات نیازهای خود را بدست آورند تا بزرگ و قوی شوند.
یک سیستم فرهنگ مناسب در تربیت آبزیان نیاز به بررسی معینی از نیازهای حیوانات دارد. این شامل ارائه آب تمیز برای شنا، تضمین داشتن غذای کافی برای خوردن و محافظت از آنها در برابر شکارچیانی که ممکن است آنها را بخورند است. اصول تربیت آبزیان مشابه اصول هر مزرعه‌ای است، بنابراین کشاورزانی که با موفقیت در تربیت دام روی زمین عمل کرده‌اند، به این کار جدید با موفقیت منتقل خواهند شد.
سیستم‌های فرهنگ تربیت آبزیان بسیار حساس به کیفیت آب هستند. حیوانات نیاز به آب تمیز برای حفظ سلامت و رشد دارند. این بدان معناست که کشاورزان باید مطمئن شوند آب در تانک‌ها یا حوض‌هایشان خیلی آلوده نشده است. شما از فیلترها استفاده می‌کنید و به طور مداوم آب را نظارت می‌کنید تا این کار را انجام دهید.
فناوری که ما استفاده می‌کنیم همواره در حال تغییر است و صنعت آبزی‌پروری نیز مستثناء نیست. ابزارهای جدیدی که به مزارعین کمک می‌کند تا بهتر برای ماهی‌ها و دیگر حیوانات آبزی مراقبت کنند وجود دارد. برخی از مزارعین، به عنوان مثال، از سنسورها برای نظارت بر کیفیت آب استفاده می‌کنند، در حالی که دیگران از خوراک‌ده‌های خودکار برای اطمینان از اینکه حیوانات مقدار کافی غذا دریافت می‌کنند، استفاده می‌کنند.
محیط زیست نیز یکی دیگر از عواملی است که باید در نظر گرفته شود هنگامی که ماهی و دیگر حیوانات آبزی را پرورش می‌دهیم. و فاضلاب تولید شده می‌تواند به آب نفوذ کند، که ممکن است برای گیاهان و حیوانات دیگر خطرناک باشد. روش‌های مزرعه‌داری مناسب می‌تواند به حفاظت از محیط زیست کمک کند — به عنوان مثال، با بازیافت آب و استفاده از روش‌های کنترل طبیعی آفات.
