یک فعالیتی که بسیاری از مردم لذت می‌برند از انجام آن، ماهی‌گیری است. اما آیا فکر زیادی درباره اینکه ماهی‌های ما از کجا می‌آیند کرده‌اید؟ برخی از ماهی‌ها ممکن است واقعاً در مزارع تربیت شوند و نه از طبیعت دست‌اندازی شوند که شاید از این موضوع آگاه نیستید. فرهنگ گسترده ماهی یکی از روش‌های مزرعه‌داری ماهی است. ماهی‌گیری در مناطق وسیع در آبستان‌ها و دریاچه‌ها انجام می‌شود. ما قصد داریم به فرهنگ گسترده ماهی نگاهی عمیق‌تر بیندازیم و بررسی کنیم چه چیزی آن را خوب و دشوار می‌کند.
تولید بزرگ مقیاس ماهی گیر به کشت ماهی در مکان‌های طبیعی مانند حوضچه‌ها، آب‌های نگران و مخازن آب ساخته شده توسط انسان اشاره دارد. با این روش، ماهی می‌تواند در محیط بزرگتر و طبیعی‌تری نسبت به مزارع ماهی عادی زندگی کرده و رشد کند. معمولاً ماهی‌ها در فرهنگ گسترش یافته ماهی به صورت گروهی上游 و غذا خوردن می‌کنند.
این مولفه یکی از کشت بزرگ مقیاس ماهی، قادر است کل صنعت را همزمان با حل مشکل تأمین ماهی در جهان، دوستدار محیط زیست‌تر کند. وقتی ماهی‌ها را در مناطق طبیعی تربیت می‌کنند، کشاورزان می‌توانند از استفاده از بسیاری از مواد مصنوعی مانند داروها و شیمیایی‌ها پرهیز کنند. از سوی دیگر، تربیت ماهی به صورت صنعتی می‌تواند زیستگاه‌ها و محیط‌های مناسب برای انواع مختلف ماهی و حیات آبزی دیگر فراهم کند، زیرا به طبیعت کمک می‌کند تا چرخه‌های خود را به صورت خودپیش‌رو نگه دارد.
اما این روش نیز چالش‌هایی دارد. کشاورزان باید کیفیت آب و محیط اطراف ماهی‌ها را حفظ کنند. آنها باید دما و سطح اکسیژن را تحت نظر داشته باشند و در برابر شکارچیان نظارت کنند تا ماهی‌ها سالم بمانند.
پایداری نقش مهمی در تربیت ماهی به صورت وسیع ایفا می‌کند. استفاده از روش‌های مناسب کمک می‌کند تا کشاورزان با حفاظت از محیط زیست، پایداری را به دست آورده و قابلیت ادامه طولانی‌مدت تربیت ماهی خود را تضمین کنند. این شامل آزمایش کیفیت آب، تغذیه مسئولانه ماهی‌ها و استفاده کمتر از شیمیایی‌ها و داروهاست. هر دو ماهی و محیط اطراف از این روش تربیت پایدار بهره‌مند می‌شوند.
یکی از بزرگترین مزایای فرهنگ گسترده ماهی این است که کمک می‌کند تا تنوع زیستی در سیستم اکوسیستم آبی افزایش یابد. کشاورزان محیطی را برای ماهی‌ها ایجاد می‌کنند که اجازه می‌دهد آنها به عنوان یک مرجع برای انواع مختلف زندگی، مانند گیاهان و حشرات، عمل کنند. این کار کمک می‌کند تا اکوسیستم متوازن و سالم نگهداری شود.
این فناوری جدید می‌تواند به کشاورزان کمک کند تا ابزارها و روش‌های جدید و جالبی را برای بهبود گسترش در مزرعه‌داری ماهی پیاده سازی کنند. به عنوان مثال، آنها می‌توانند افزایش‌دهنده‌های اکسیژن را نصب کنند که بیشتر اکسیژن به آب می‌آورد و باعث می‌شود ماهی‌ها سریع‌تر رشد کنند. سیستم‌های نظارت نیز به کشاورز اجازه می‌دهد کیفیت آب را نظارت کند و مطمئن شود ماهی‌ها در شرایط بهینه حفظ می‌شوند.
