ماهیگیری و کشاورزی آبی دو روش اصلی هستند که مردم در سراسر جهان از طریق آنها محصولات دریایی خوشمزه به دست میآورند. در درس امروز، ما دربارهی این موضوع یاد خواهیم گرفت که چگونه این عادات میتوانند سلامت اقیانوسها را حفظ کنند.
اما بسیار مهم است که به صورت دوستانهی اقیانوس ماهیگیری کنیم. ماهیگیری پایدار، گرفتن ماهی به گونهای است که جمعیت کلی ماهیها یا عمق اقیانوس را تحت تأثیر قرار ندهد. فقط به اندازهی معینی ماهی در سال بگیرید، و میتوانیم اطمینان حاصل کنیم که همیشه ماهی کافی برای آینده وجود خواهد داشت. و این کمک میکند که اقیانوس سالم و پر از زندگی باقی بماند.
آبزیپروری، کشاورزی برای ماهی و سایر محصولات دریایی است. این موضوع نیاز رو به افزایش جهانی به محصولات دریایی را تأمین میکند. میتوانیم ماهیها را در گودالها یا ظرفهای آبی بزرگ کنیم تا محصولات دریایی را به طور ایمن و مسئول تولید کنیم. آبزیپروری به جمعیت ماهیان وحشی کمک میکند تا برسوخته شوند.
مدیریت ذخایر ماهیگیری به معنای شمردن تعداد ماهیهایی است که گرفته میشوند و اطمینان حاصل کردن از اینکه بیش از حد نباشد. با تنظیم محدودیتهای ماهیگیری و محافظت از جاهای که ماهیها رشد میکنند و جوجهدار میشوند، میتوانیم جمعیت ماهیها را سالم نگه داریم. همچنین این کار زندگی دریایی را نیز محافظت میکند، که به این معناست که بیشترین انواع مختلف گیاهان و حیوانات ممکن در اقیانوس حفظ شوند. همه چیزی که در اقیانوس زندگی میکند به یک صورت یا دیگر به هم متصل است.
فن آوری مربوط به کشاورزی دریایی در حال بهبود است تا کمک کند غذای دریایی را به طور هوشمندانهتر تولید کنیم. برای مثال، غذاهای خاصی برای ماهیها تهیه میشود که کمک میکند آنها سریعتر رشد کنند و سالم بمانند. فناوری برای تست کیفیت آب استفاده میشود تا محیط سالمی برای ماهیها فراهم شود. با ابزارهای جدیدی که در اختیار داریم، میتوانیم با کمترین منابع بیشترین غذای دریایی را تولید کنیم.
چیدن ماهیگیری پایدار و کشاورزی آبی نه تنها پیروزی زیستمحیطی است بلکه منبعی از شغلها نیز میباشد. با ماهیگیری به صورت پایدار و ترویج کشاورزی آبی، میتوانیم به جوامع محلی که بر روی محصولات دریایی وابسته هستند کمک کنیم. آنها همچنین محصولات دریایی لذیذ و سالمی را به مردم در سراسر دنیا تحویل میدهند، اقتصاد را تقویت میکنند و منابع را برای بلندمدت حمایت میکنند.