اکواکولتور صنعتی کلمه پیچیده‌ای است که به معنای تولید ماهی و سایر جانوران دریایی به شکل گسترده است. آیا هرگز فکر کرده‌اید ماهی‌هایی که در فروشگاه غذا دیده می‌شوند از کجا آمده‌اند؟ بسیاری از آنها در مزارع بزرگ کاشت می‌شوند که در حوض‌های بزرگ یا تالاب‌ها رشد می‌کنند. بیایید نگاهی دقیق‌تر به نحوه تولید سیفود انبوه بیندازیم!
در اکواکولتور صنعتی، ماهی‌های مختلفی از جمله سالمون، تیلاپیا و قارچ دریایی تخم‌زنی می‌شوند تا تقاضای بالای موجود برای ماهی را برآورده کنند. این ماهی‌ها در جاهای خاص نگهداری می‌شوند که به آنها غذای ویژه و شرایط مناسب برای رشد سریع داده می‌شود. شبیه به هتل بزرگی برای ماهی است که در آن همه چیز برای اطمینان از سلامتی ماهی‌ها و آماده‌بودن آنها برای فروش به مشتریان انجام می‌شود.
تولید مقدار زیادی از محصولات دریایی برای غذای مردم در سراسر جهان مهم است، اما به همان اندازه که ما چیزهایی را که انجام می‌دهیم به صورتی که محیط زیست را نابود نکند انجام می‌دهیم، این کار نیز حائز اهمیت است. کشاورزی آبزی پایدار به معنای این است که منابع را ا糜afnash و خانه‌های طبیعی ماهی‌ها را آسیب ندهد. این به این معناست که ما می‌توانیم برای سال‌های بسیار بعد از مصرف محصولات دریایی لذت ببریم بدون اینکه اقیانوس‌ها و رودخانه‌هایی که ماهی‌ها در آن زندگی می‌کنند را آسیب دهیم.
در سال‌های اخیر، فناوری جدید روش تولید محصولات دریایی را تغییر داده است. کشاورزان به صورت هوشمندانه کار می‌کنند تا کیفیت آب را آزمایش کنند، ماهی‌ها را به صورت هوشمندانه تغذیه کنند و کمتر از مواد اضافی ضایع شود. این تغییرات تولید محصولات دریایی را بهبود می‌بخشد و با کاهش اثرات کشاورزی آبزی بر روی اکوسیستم‌ها، محیط زیست را نیز بهره‌ور می‌کند.
یکی از مشکلات تربت کشاورزی صنعتی استفاده گسترده از آنتی بیوتیک ها برای حفظ سلامت ماهیان و جلوگیری از انتشار بیماری است. آنتی بیوتیک ها کمک می کنند ماهیان سالم بمانند، اما اگر به طور متعادل استفاده نشوند می توانند به سلامت انسان ها آسیب برسانند. ماشین سکس. این تنها مقاومت علیه داروها نیست که بیشترین نگرانی در مورد ماهی و آنتی بیوتیک ها است. بنابراین، مهم است که کشاورزان از استفاده از آنتی بیوتیک ها محدود شوند و ما باید اطمینان حاصل کنیم که ماهی خوردنی ما از جراثیم مضر پاک باشد.
با افزایش مصرف محصولات دریایی و بیش از حد شکار ماهیان، آینده اقیانوس های ما در خطر است. تغییر اقلیم، شکار بیش از حد ماهی و آلودگی چندین مانعی هستند که باید راه حل هایشان را پیدا کنیم اگر بخواهیم تربت پایدار بخشی از آینده ما شود. از سوی مثبت، ابزارهای جدید و درک بهتر ارزش رویکرد پایدار فرصت هایی برای گسترش و موفقیت صنعت فراهم می کند.
