စီးဆင်းမှု - ကူးယူထုတ်လုပ်ခြင်း ရေကြည်စိုက်ပျိုးရေး: ရေဝပ်စိုက်ပျိုးရေး နယ်ပယ်တွင် အခန်းသစ်တစ်ခု

စီးဆင်းမှု၏ အဆင့်တက်ကြွမှု - ရေသတ္တဝါမွေးမြူရေးပေါ်တွင် စီးဆင်းခြင်း

ရေစီးဆင်းမှုနည်းလမ်းဖြင့် မွေးမြူခြင်း၊ သို့မဟုတ် ရေစီးဆင်းနေသော ရေဖြင့် မွေးမြူခြင်းဟုလည်း သိကြပြီး မြစ်၊ ရေကန်၊ သို့မဟုတ် ရေတွင်းကဲ့သို့သော သဘာဝရင်းမြစ်များမှ ရေသန့်ကို အဆက်မပြတ်ထောက်ပံ့ပေး၍ ငါးမွေးမြူသည့် ယူနစ်များကို ဖြတ်သန်းစေပါသည်။ ဤရေသန့်သည် အောက်ဆီဂျင်ကို ယူဆောင်လာပြီး အမှိုက်များကို ဖယ်ရှားပေးကာ ရေထဲတွင်နေထိုင်သော သက်ရှိများအတွက် တည်ငြိမ်ပြီး ကျန်းမာရေးနှင့်ညီညွတ်သော ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဖန်တီးပေးပါသည်။

စီးဆင်းမှု၏ဇာစ်မြစ် - ငါးပုစွန်မှတဆင့် ရှေးခေတ်ကာလကို ခြေရာခံနိုင်သည်။ ဥပမာအားဖြင့်၊ စိမ့်စမ်းရေအရင်းအမြစ်ပေါများသော တောင်တန်းဒေသအချို့တွင် ဒေသခံပြည်သူများသည် ချောင်းများတစ်လျှောက် ရိုးရိုးငါးကန်များတည်ဆောက်ကာ စီးဆင်းနေသောစိမ့်စမ်းရေကို လွန်ခဲ့သောနှစ်ထောင်ပေါင်းများစွာက ငါးမွေးမြူရန် စတင်အသုံးပြုခဲ့ကြသည်။ တရုတ်နိုင်ငံတွင် ငါးမွေးမြူရန်အတွက် တောင်ပေါ်မှ စီးဆင်းနေသော ရေများကို အသုံးပြုသည့် အလေ့အထသည် ရှည်လျားသော သမိုင်းကြောင်းရှိသည်။ Song မင်းဆက်အစပိုင်းတွင် တောင်စိမ့်စမ်းရေငါးမွေးမြူခြင်းဆိုင်ရာ ဆက်စပ်မှတ်တမ်းများကို တောင်ပိုင်းဆောင်းမင်းဆက်ရှိ Luo Yuan ရေးသားသော "Xin'an Zhi" (新安志) ကဲ့သို့သော ဒေသရာဇဝင်အချို့တွင် တွေ့ရှိနိုင်သည်။

ရာစုနှစ်များကျော်လွန်ခဲ့ပြီး လူ့အဖွဲ့အစည်းတိုးတက်လာခြင်းနှင့် ရေကြောင်းမွေးမြူရေးနည်းပညာ တိုးတက်မှုများနှင့်အတူ စီးဆင်းသောရေထဲတွင် မွေးမြူရေးစနစ် (flow-through aquaculture) သည် တဖြည်းဖြည်း ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်လာခဲ့သည်။ အတိတ်ကာလက စီးဆင်းသောရေထဲတွင် မွေးမြူရေးစနစ်၏ အရွယ်အစားမှာ သေးငယ်ပြီး မိသားစုအဆင့် သေးငယ်သော လုပ်ငန်းများတွင်သာ အကန့်အသတ်ဖြင့် အသုံးပြုခဲ့ကြပြီး ရိုးရှင်းသော မြေခွကန်များနှင့် သဘာဝရေကန်များကို အဓိကအားဖြင့် အသုံးပြုခဲ့ကြသည်။ မွေးမြူသော ငါးမျိုးများမှာလည်း အကန့်အသတ်ရှိပြီး ဒေသတွင်းရေအရည်အသွေးနှင့် ရာသီဥတုအခြေအနေများနှင့် ကိုက်ညီသော ရေတွင်းငါးမျိုးများကိုသာ အဓိကမွေးမြူခဲ့ကြသည်။

ခေတ်မီသော အချိန်ကာလများတွင် သိပ္ပံနှင့် နည်းပညာ တိုးတက်မှုနှင့်အတူ ရေစီးကန်များတွင် မွေးမြူရေးစနစ်သည် သိသိသာသာ ပြောင်းလဲမှုများ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်။ ခေတ်မီ အင်ဂျင်နီယာပညာနှင့် ကိရိယာများ အသုံးပြုခြင်းသည် ရေစီးကန်များတွင် မွေးမြူရေး၏ ထိရောက်မှုနှင့် ထုတ်လုပ်မှုစွမ်းရည်ကို မြှင့်တင်ပေးခဲ့သည်။ ငါးမွေးကန်များ တည်ဆောက်ရာတွင် အရည်အသွေးမြင့် ပစ္စည်းများကို အသုံးပြုပြီး ရေအရည်အသွေးကို ပိုမိုကောင်းမွန်စွာ ထိန်းသိမ်းနိုင်ပြီး ရေယိုစိမ့်မှုကို ကာကွယ်နိုင်သည်။ အလိုအလျောက် ရေအရည်အသွေး စောင့်ကြည့်ကိရိယာများက ရေထဲရှိ ပျော်ဝင်နေသော အောက်စီဂျင်၊ pH တန်ဖိုးနှင့် အမိုးနီးယား-နိုက်ထရိုဂျင် ပါဝင်မှုတို့ကဲ့သို့သော ပါရာမီတာများကို ဆက်တိုက် စောင့်ကြည့်နိုင်ပြီး ရေစီးကို အချိန်မီ ချိန်ညှိခြင်းနှင့် ရေအရည်အသွေး စီမံခန့်ခွဲမှုကို ဖြစ်နိုင်စေသည်။ ထို့အပြင် မွေးမြူရေးအတွက် ပိုမိုကောင်းမွန်သော ငါးမျိုးများ ဖွံ့ဖြိုးစေခြင်းနှင့် အစာ၏ အရည်အသွေး မြှင့်တင်ခြင်းတို့သည်လည်း ရေစီးကန်များတွင် မွေးမြူရေး ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးကို ပံ့ပိုးပေးခဲ့ပြီး ငါး၏ ထုတ်လုပ်မှုနှင့် အရည်အသွေးကို မြှင့်တင်ပေးခဲ့သည်။

ယနေ့ခေတ်တွင် ရေစီးဆင်းမှုအကျော် ရေကြောင်းလုပ်ငန်းသည် ကမ္ဘာ့ရေကြောင်းလုပ်ငန်းလုပ်ငန်းတွင် အရေးပါသော အခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်နေပါသည်။ ရေအရင်းအမြစ်များ ရရှိနိုင်သော ဒေသများတွင် အထူးသဖြင့် တန်ဖိုးမြင့်ငါးမျိုးများ ထုတ်လုပ်ရာတွင် ၎င်းသည် ထင်ရှားသော အခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်နေပါသည်။ ဥပမာအားဖြင့် ရေအေးရေအရင်းအမြစ်များ ကြွယ်ဝသော ဒေသအချို့တွင် အရည်အသွေးမြင့် ရေအေးပတ်ဝန်းကျင်ကို လိုအပ်သော တိုက်းငါးနှင့် ဆော်လမွန်ငါးများ မွေးမြူရာတွင် ရေစီးဆင်းမှုအကျော် ရေကြောင်းလုပ်ငန်းကို အသုံးများပါသည်။ ၎င်းသည် ဈေးကွက်အတွက် ရေကြောင်းထုတ်ကုန်များကို တည်ငြိမ်စွာ ပေးပို့ပေးသည့်အပြင် ငါးစီမံခန့်ခွဲမှုနှင့် ရောင်းချမှုကဲ့သို့ သက်ဆိုင်ရာ လုပ်ငန်းများ၏ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုကို မြှင့်တင်ပေးကာ နိုင်ငံများနှင့် ဒေသများ၏ စီးပွားရေးဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုနှင့် အစားအစာ ပေးပို့မှုအတွက် အရေးပါသော ပံ့ပိုးမှုများကို ပေးဆောင်နေပါသည်။

ရေစီးဆင်းမှုအကျော် ရေကြောင်းလုပ်ငန်း၏ အားသာချက်များ

ထုတ်လုပ်မှုမြင့်မားပြီး ကုန်ကျစရိတ်သက်သာခြင်း

စီးဆင်းမှုကိုအခြေပြုသော ရေစိုက်မွေးမြူရေး၏ အထင်ရှားဆုံး အားသာချက်များတွင် ထုတ်လုပ်မှု အဆင့်မြင့်မားနိုင်ခြင်းသည် ပါဝင်ပါသည်။ ဤစနစ်တွင် ရေစီးဆင်းမှု ဆက်တိုက်ဖြစ်ပေါ်နေခြင်းက ထုတ်လုပ်မှု ပိုမိုတိုးတက်စေရန် အထောက်အကူပြုသည့် အကျိုးကျေးဇူးများစွာကို ယူဆောင်လာပါသည်။ ပထမအနေဖြင့် စီးဆင်းနေသောရေသည် အောက်ဆီဂျင်ကို ဆက်တိုက် ဖြည့်တင်းပေးပါသည်။ ငါးများ၏ အသက်ရှူလုပ်ငန်းအတွက် အောက်ဆီဂျင်သည် အလွန်အရေးကြီးပြီး ရေတွင် အောက်ဆီဂျင်ပမာဏ ပိုများပါက ငါးများသည် ပိုမိုမြန်ဆန်စွာ ကြီးထွားနိုင်ပါသည်။ ဥပမာအားဖြင့် စီးဆင်းမှုကိုအခြေပြုသော တိုက်ခ်ငါး မွေးမြူရေးစနစ်တွင် အောက်ဆီဂျင်ကြွယ်ဝသော ရေသည် တိုက်ခ်ငါးများ၏ ဇီဝကမ္မဖြစ်စဉ်ကို ပိုမိုမြန်ဆန်စေပြီး ထိုအချက်က ငါးများ၏ ကြီးထွားမှုကို အားပေးပါသည်။

ဒုတိယအနေဖြင့် ရေ၏ ဆက်တိုက်စီးဆင်းမှုသည် အစာကိုလည်း အသစ်တစ်ခါတည်း ဖြည့်တင်းပေးပါသည်။ ရေသည် မွေးမြူရေးယူနစ်များအတွင်းသို့ စီးဝင်သည့်အခါ ပလင်ကြုန်းများနှင့် အခြားသဘာဝအစာရင်းမြစ်များကို သယ်ဆောင်လာပြီး ပေးပို့ထားသော အတုအစာကို ဖြည့်စွက်ပေးပါသည်။ ဤအစာရင်းမြစ် အပိုသည် ငါးများအား ပိုမိုများပြားသော အာဟာရဓာတ်များ ရရှိစေပြီး ပိုမိုကောင်းမွန်သော ကြီးထွားမှုနှင့် ထုတ်လုပ်မှု ပိုမိုမြင့်တက်စေပါသည်။

ကုန်ကျစရိတ်အရေးယူမှုအရ စီးဆင်းသော ရေထဲတွင် မွေးမြူခြင်းသည် အကျိုးကျေးဇူးများစွာရှိပါသည်။ ရေကိုထိရောက်စွာအသုံးပြုခြင်းနှင့် နှိပ်နင်းမှုအတိုင်းအတာမြင့်မားခြင်းတို့ကြောင့် ဧရိယာတစ်ခုလျှင် ငါးပိုမိုထုတ်လုပ်နိုင်ပါသည်။ ဥပမာအားဖြင့် ရိုးရာ ကျယ်ပြန့်သော မြေခွောင်းများတွင် မွေးမြူခြင်းနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက စီးဆင်းသော စနစ်များသည် စတုရန်းမီတာတစ်ခုလျှင် အများအားဖြင့် ပိုမိုမြင့်မားသော ထွက်နှုန်းကို ရရှိနိုင်ပါသည်။ ထုတ်လုပ်သော ငါးတစ်ယူနစ်လျှင် ကုန်ကျစရိတ်ကို ထိရောက်စွာ လျှော့ချပေးသည့် ယူနစ်တစ်ခုလျှင် ထွက်နှုန်းမြင့်မားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။

ထို့အပြင် စနစ်သည် အစာကျွေးခြင်းတွင် ဖြန့်ကျက်မှုကို လျှော့ချရာတွင် အထောက်အကူပြုသည်။ ကောင်းမွန်စွာ ဒီဇိုင်းထုတ်ထားသော စီးဆင်းမှုစနစ်တွင် ရေစီးကို အစာကို ညီတူညီမျှ ဖြန့်ဝေပေးပြီး ငါးများက ထိရောက်စွာ စားသုံးနိုင်စေရန် ချိန်ညှိနိုင်သည်။ မစားခဲ့သော အစာများကို စီးဆင်းနေသောရေက အမြန်ဖယ်ရှားပေးသောကြောင့် မွေးမြူရေးဧရိယာတွင် အစာစွန့်ပစ်မှု စုဝေးမှု နည်းပါးစေပြီး အစာကုန်ကျစရိတ်ကို လျှော့ချပေးကာ အစာများ ပုပ်သိုးခြင်းကြောင့် ရေညစ်ညမ်းမှုကိုလည်း ကာကွယ်ပေးသည်။ ထပ်မံ၍ စီးဆင်းမှုအခြေပြု ရေကုန်ကြမ်းစိုက်ခင်းများသည် ကြာရှည်စွာ ပြန်လည်အသုံးပြုနိုင်သော ခိုင်မာသည့်ပစ္စည်းများဖြင့် ပြုလုပ်ထားပြီး ရေရှည်ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုကုန်ကျစရိတ်ကို ပိုမိုလျှော့ချပေးသည်။

ရေအရည်အသွေးနှင့် ပတ်ဝန်းကျင်ကာကွယ်ရေး

စီးဆင်းမှုကိုအခြေပြုသော ရေလုပ်ငန်းစနစ်များသည် ရေအရည်အသွေးစီမံခန့်ခွဲမှုအပေါ် အပြုသဘောသက်ရောက်မှုရှိပါသည်။ သန့်စင်သောရေကို တစ်ချိန်လုံးစီးဝင်စေခြင်းနှင့် ညစ်ညမ်းသောရေကို တစ်ပြိုင်နက်တည်းဖယ်ရှားခြင်းတို့သည် ကောင်းမွန်သောရေအရည်အသွေးကို ထိန်းသိမ်းရာတွင် အဓိကကဏ္ဍမှပါဝင်ပါသည်။ ငါးမွေးမြူရေးယူနစ်များသို့ သန့်စင်သောရေစီးဝင်လာစဉ် အမိုးနီးယား၊ နိုက်ထရိုက်နှင့် ငါးများမှထုတ်လုပ်သော အော်ဂဲနစ်အမှိုက်များကဲ့သို့ စုဝေးနေသည့် အန္တရာယ်ရှိသော ပစ္စည်းများကို ဖျော်ထားပေးပါသည်။ ဤသို့သော အန္တရာယ်ရှိသည့် ပစ္စည်းများကို စုဝေးခွင့်ပြုပါက ငါးများအတွက် အဆိပ်သင့်စေပြီး စိတ်ဖိစီးမှု၊ ရောဂါနှင့် သေဆုံးမှုတို့ကိုပါ ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်ပါသည်။

ဥပမာအားဖြင့် အမိုးနီးယားသည် ငါး၏ဇီဝကမ္မဖြစ်စဉ်မှ ထွက်ရှိလေ့ရှိသော ဒုတိယထုတ်ကုန်တစ်မျိုးဖြစ်ပါသည်။ ရိုးရာ မြေခွေးတဲတွင်ကဲ့သို့ ရေတစ်နေရာတည်းတွင်ထားသောစနစ်တွင် အထူးသဖြင့် အပူချိန်မြင့်မားသော မွေးမြူရေးအခြေအနေများတွင် အမိုးနီးယားသည် အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ စုဝေးလာနိုင်ပါသည်။ သို့ရာတွင် စီးဆင်းမှုကိုအခြေပြုသောစနစ်တွင် စီးဆင်းနေသောရေသည် အမိုးနီးယားကို မွေးမြူရေးဧရိယာမှ အမြန်ဖယ်ရှားပေးပြီး ငါးများအတွက် ဘေးကင်းသော ပမာဏတွင် ထိန်းသိမ်းပေးထားပါသည်။

ဤသည်မှာ ရေအပူချိန်နှင့် pH တန်ဖိုးများကို တည်ငြိမ်စွာ ထိန်းသိမ်းရာတွင်လည်း အထောက်အကူပြုပါသည်။ ဝင်လာသော သန့်ရှင်းသည့်ရေသည် တည်ငြိမ်သော အပူချိန်နှင့် pH တန်ဖိုးများရှိပြီး မွေးမြူရေးပတ်ဝန်းကျင်တွင် ရုတ်တရက် ပြောင်းလဲမှုများကို ခံနိုင်ရည်ရှိစေပါသည်။ ဥပမာအားဖြင့် နွေရာသီတွင် ပြင်ပအပူချိန်မြင့်မားနေစဉ် ဝင်လာသော အေးမြသည့်ရေသည် ငါးမွေးမြူရေးယူနစ်များအတွင်း ရေပူလွန်ကဲမှုကို ကာကွယ်ပေးကာ ငါးများအတွက် ပိုမိုသက်တောင့်သက်သာရှိသော ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဖန်တီးပေးပါသည်။

ပတ်ဝန်းကျင်ကာကွယ်ရေး အမြင်အရ စီးဆင်းသော ရေတွင် ငါးမွေးမြူခြင်း (flow-through aquaculture) သည် ရိုးရာငါးမွေးနည်းများအနက် တစ်ချို့ထက် ပိုမိုတည်တံ့သော ရွေးချယ်မှုတစ်ခုဖြစ်ပါသည်။ အဆိုပါနည်းသည် အသုံးပြုပြီး ရေကို ဆက်တိုက်ဖယ်ရှားပြီး သီးခြားကုသနိုင်သောကြောင့် ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ သဘာဝရေအရင်းအမြစ်များကို ညစ်ညမ်းစေနိုင်ခြေကို လျော့နည်းစေပါသည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်အနေဖြင့် မြေပြင်တွင် တည်ဆောက်ထားသော ငါးမွေးတဲများသည် ကုသမှုမရှိသော သို့မဟုတ် ညံ့ဖျင်းစွာကုသထားသော အသုံးပြုပြီးရေကို အနီးရှိ မြစ်များ သို့မဟုတ် ကန်များထဲသို့ တိုက်ရိုက်စွန့်ပစ်လေ့ရှိပြီး ၎င်းသည် ရေထဲတွင် အာဟာရဓာတ်များ အလွန်အကျွံပေါက်ပွားခြင်း (eutrophication) ဖြစ်ပေါ်စေကာ ရေစီးကမ္ဘာစနစ်ကို ပျက်စီးစေနိုင်ပါသည်။

ထို့အပြင် ရေကို ပြန်လည်အသုံးပြုရန် ဒီဇိုင်းထုတ်ထားသော စီးဆင်းမှုကို အခြေခံသည့် ရေစိုကြီးပွားရေးစနစ်အချို့လည်း ရှိပါသည်။ စွန့်ပစ်ရေကို ညစ်ညမ်းမှုများနှင့် အန္တရာယ်ရှိသော ပစ္စည်းများ ဖယ်ရှားပြီးနောက် ရေစိုကြီးပွားရေးလုပ်ငန်းတွင် ထပ်မံအသုံးပြုနိုင်ပါသည်။ ဤသို့ပြုလုပ်ခြင်းဖြင့် သန့်စင်သောရေအတွက် လိုအပ်ချက်ကို လျော့နည်းစေရုံသာမက ရေစိုကြီးပွားရေးလုပ်ငန်း၏ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်အပေါ် သက်ရောက်မှုကိုလည်း အနည်းဆုံးဖြစ်အောင် လုပ်ဆောင်ပေးပါသည်။

ကြီးထွားမှုကို အရှိန်မြှင့်တင်ခြင်းနှင့် အရည်အသွေးမြှင့်တင်ခြင်း

စီးဆင်းမှုကို အခြေခံသည့် ရေစိုကြီးပွားရေးစနစ်များတွင် ရေစီးကြောင်းသည် ငါးများ၏ ဇီဝဖြစ်စဉ်ကို နှိုးဆွပေးပြီး ၎င်းကိုယ်၌ ကြီးထွားမှုနှုန်းကို အရှိန်မြှင့်တင်ပေးပါသည်။ ငါးများသည် ရေစီးကြောင်းပတ်ဝန်းကျင်တွင် ရှိနေစဉ် မိမိတို့၏ နေရာကို ထိန်းသိမ်းရန် အမြဲတမ်း swimming လုပ်ရန် လိုအပ်ပြီး ယင်းမှာ လေ့ကျင့်ခန်းတစ်မျိုးဖြစ်ပါသည်။ ဤလေ့ကျင့်ခန်းသည် ငါးများ၏ ကြွက်သားလှုပ်ရှားမှုနှင့် ဇီဝဖြစ်စဉ်နှုန်းကို တိုးမြှင့်ပေးပါသည်။ ပုံမှန်လေ့ကျင့်ခန်းပြုလုပ်ခြင်းက လူသားများအား ပိုမိုစွမ်းအားပြည့်ဝပြီး ကျန်းမာစေသကဲ့သို့ စီးဆင်းနေသောရေတွင် ငါးများ၏ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ လှုပ်ရှားမှုသည် ၎င်းတို့ကို ပိုမိုခိုင်မာစေပြီး ကြီးထွားမှုကို မြှင့်တင်ပေးပါသည်။

ဥပမာအားဖြင့် စီးဆင်းနေသောရေစနစ်များတွင် မွေးမြူထားသည့် ဆယ်လ်မွန်ငါးများသည် ရေတစ်ခုတည်းရှိသော အိုင်များထက် ပိုမိုမြန်ဆန်စွာ ကြီးထွားကြောင်း လေ့လာမှုများက ပြသထားပါသည်။ ဆယ်လ်မွန်ငါးများသည် ရေစီးကို ဆန့်ကျင်ဘက် ရှိနေစေရန် ရေစီးမြန်မှုက တွန်းအားပေးပြီး ကြွက်သားများကို ပိုမိုခိုင်မာစေကာ အစာခြေစနစ်နှင့် အာဟာရစုပ်ယူနိုင်စွမ်းကို မြှင့်တင်ပေးပါသည်။ ထို့ကြောင့် အစာကို ခန္တိအစိတ်အပိုင်းများအဖြစ် ပိုမိုထိရောက်စွာ ပြောင်းလဲနိုင်ပြီး ပိုမိုမြန်ဆန်စွာ ကြီးထွားနိုင်ပါသည်။

ကြီးထွားနှုန်းအပြင် စီးဆင်းသောရေစနစ်များတွင် ထုတ်လုပ်သည့် ငါး၏ အရည်အသွေးကိုလည်း မကြာခဏ မြှင့်တင်ပေးပါသည်။ သန့်ရှင်းပြီး အောက်ဆီဂျင်ဓာတ်ကြွယ်ဝသော ရေနှင့် တည်ငြိမ်သည့် ပတ်ဝန်းကျင်အခြေအနေများသည် ငါးများအတွက် ကောင်းမွန်သော နေထိုင်ရာပတ်ဝန်းကျင်ကို ဖန်တီးပေးပါသည်။ ထိုကဲ့သို့သော ပတ်ဝန်းကျင်တွင် ငါးများသည် စress ဖိစီးမှုနည်းပါးပြီး အရည်အသွေးပိုကောင်းသော အသားကို ရရှိစေနိုင်ပါသည်။ စီးဆင်းသောရေစနစ်များတွင် မွေးမြူထားသော ငါးများ၏ အသားသည် ပိုမိုမာကျောပြီး ပိုမိုကောင်းမွန်သော အရသာရှိကာ ပိုမိုမြင့်မားသော အာဟာရတန်ဖိုးရှိပါသည်။ ဥပမာအားဖြင့် အဆင့်မြင့် စီးဆင်းသောရေစနစ်များတွင် မွေးမြူထားသော ငါးများတွင် အိုမီဂါ-၃ အဆီဓာတ်ပါဝင်မှုသည် မကြာခဏ ပိုမိုမြင့်မားပြီး လူ့ကျန်းမာရေးအတွက် အကျိုးပြုပါသည်။ ငါးများအပေါ် စိတ်ဖိစီးမှု လျော့နည်းခြင်းသည် ရောဂါများဖြင့် ပိုမိုနည်းပါးစွာ ကူးစက်ခံရခြင်းကို ဆိုလိုပြီး ပဋိဇီဝဆေးများနှင့် အခြားဆေးဝါးများ အသုံးပြုရန် လိုအပ်ချက် လျော့နည်းစေကာ စားသုံးသူများအတွက် ပိုမိုကျန်းမာပြီး ဘေးကင်းသော အစားအစာရွေးချယ်မှုကို ဖြစ်စေပါသည်။

စီးဆင်းသောရေ ငါးမွေးမြူရေးနှင့် မြေခွေးငါးချောင်း ငါးမွေးမြူရေး - နှိုင်းယှဉ်သုံးသပ်ချက်

ကြီးထွားမှုပတ်ဝန်းကျင်

စီးဝင်သော ရေထုတွင် မွေးမြူခြင်းစနစ်တွင် ကြီးထွားမှုပတ်ဝန်းကျင်ကို အလွန်အမင်းထိန်းချုပ်နိုင်ပါသည်။ ရေအပူချိန်ကို မွေးမြူသည့် အမျိုးအစား၏ လိုအပ်ချက်အရ အနည်းငယ်အထိ ထိန်းညှိနိုင်ပါသည်။ ဥပမာအားဖြင့် စီးဝင်သော ဆယ်လမွန် မွေးမြူရေးစနစ်တွင် ရေအပူချိန်ကို ဆယ်မှ ၁၅ ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်အတွင်း ထိန်းသိမ်းထားနိုင်ပြီး ဆယ်လမွန်၏ ကြီးထွားမှုအတွက် အကောင်းဆုံးအပူချိန်အတွင်း ဖြစ်ပါသည်။ သန့်ရှင်းသောရေကို ဆက်တိုက်ပေးသည့်အတွက် ကျောက်ဖြစ်ပစ္စည်းနိမ့်ပါးပြီး pH တန်ဖိုး တည်ငြိမ်သော အရည်အသွေးမြင့် ရေကို ရရှိစေပါသည်။ စီးဆင်းနေသောရေမှ အောက်ဆီဂျင်ကို အဆက်မပြတ်ဖြည့်တင်းပေးသည့်အတွက် ဖြစ်ပေါ်လာသော ပေါကြွယ်ဝသော ပျော်ဝင်နေသော အောက်ဆီဂျင်သည်လည်း ငါးများ၏ ကြီးထွားမှုနှင့် ကျန်းမာရေးအတွက် အကျိုးပြုသော စီးဝင်သောစနစ်၏ အင်္ဂါရပ်တစ်ခုဖြစ်ပါသည်။

ဆန့်ကျင်ဘက်အနေနဲ့ မြေမြှုပ်ကန် ရေလုပ်ငန်းဟာ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ရဲ့ ကြီးမားတဲ့ သက်ရောက်မှုရှိပါတယ်။ မြေသြဇာကန်များတွင် ရေအပူချိန်သည် ရာသီဥတုနှင့် နေ့စဉ် ရာသီဥတုအခြေအနေများနှင့်အမျှ ပြောင်းလဲတတ်သည်။ နွေရာသီမှာ ရေကန်ထဲက ရေအပူချိန်ဟာ အလွန်မြင့်တက်ပြီး ငါးမျိုးစိတ်တစ်ချို့အတွက် သင့်တော်တဲ့ အပူချိန်အကွာအဝေးကို ကျော်လွန်သွားနိုင်လို့ ငါးတွေကို စိတ်ဖိစီးစေပြီး ၎င်းတို့ရဲ့ ကြီးထွားမှုကို ထိခိုက်စေပါတယ်။ မြေသြဇာကန်များတွင် ရေအရည်အသွေးကိုလည်း တည်ငြိမ်စွာ ထိန်းချုပ်ရန် ပိုခက်ခဲသည်။ ရေဟာ ရေကန်ရဲ့ အောက်ခြေမှာ မြေဆီလွှာနဲ့ ထိတွေ့နေလို့ မြေဆီလွှာထဲက ပစ္စည်းတွေဟာ ရေထဲမှာ ပျော်ဝင်နိုင်ပြီး ရေအရည်အသွေးကို သက်ရောက်စေပါတယ်။ ဥပမာ၊ မြေဆီလွှာမှ အာဟာရဓာတ်များ ထွက်လာခြင်းကြောင့် ရေကန်ထဲတွင် ရေညှိများ များစွာ ပေါက်လာနိုင်ပြီး ညဘက်တွင် အောက်ဆီဂျင်ကုန်ခမ်းလာပြီး ငါးများ ထိခိုက်စေနိုင်ပါတယ်။ ထို့အပြင် မြေသြဇာကန်များတွင် ပျော်ဝင်သော အောက်ဆီဂျင်ကို ရေတွင်းပင်များ၏ သဘာဝ လေသွင်းခြင်းနှင့် ဓာတ်ပြုခြင်းမှ အဓိက ရရှိသည်။ မိုးကောင်းလေဝသ အခြေအနေများတွင် ရေတွင်းပင်များ၏ ဓာတ်ပြုမှုအား တားဆီးပေးခြင်းဖြင့် ရေကန်ရေတွင် အောက်ဆီဂျင်ဓာတ်မလုံလောက်ဘဲ ငါးများ အသက်ရှင်နိုင်ရန် အန္တရာယ်ဖြစ်စေသည်။

စီမံခန့်ခွဲမှု အခက်အခဲ

စီးဆင်းမှု - တစ်ရှူး မွေးမြူရေးသည် ဆိုလိုသည့် အဆင့်မြင့် စီမံခန့်ခွဲမှု ကျွမ်းကျင်မှုများနှင့် ပရော်ဖက်ရှင်နယ် ပစ္စည်းကိရိယာများ လိုအပ်ပါသည်။ ပထမအနေဖြင့် ရေစီးဆင်းမှု ထိန်းချုပ်မှု ပစ္စည်းကိရိယာများ၊ ရေအရည်အသွေး စောင့်ကြည့်ကိရိယာများနှင့် အစာကျွေးမှုစနစ်များ၏ လည်ပတ်မှုနှင့် ထိန်းသိမ်းမှုတို့အတွက် လေ့ကျင့်ထားသော ဝန်ထမ်းများ လိုအပ်ပါသည်။ ဥပမာအားဖြင့် ငါး၏ ကြီးထွားမှုအဆင့်နှင့် ရေအရည်အသွေး အခြေအနေပေါ် မူတည်၍ ရေစီးဆင်းမှုနှုန်းကို ချိန်ညှိရန် လိုအပ်ပါသည်။ ရေစီးဆင်းမှုနှုန်း များလွန်းပါက ငါးများအနေဖြင့် စီးဆင်းမှုကို ဆန့်ကျင်၍ swimming လုပ်ရာတွင် စွမ်းအင် အလွန်အကျွံ သုံးစွဲမှု ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်ပြီး၊ နှုန်းနိမ့်လွန်းပါက အမှိုက်များကို ထိရောက်စွာ ဖယ်ရှားနိုင်ခြင်း မရှိဘဲ ရေအရည်အသွေးကို ထိန်းသိမ်းနိုင်မှု မရှိစေနိုင်ပါ။

ဒုတိယအနေဖြင့် စနစ်အတွင်း ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်သော ပြဿနာများကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းရန် လိုအပ်ပါသည်။ ဥပမာ - ပစ္စည်းကိရိယာ ပျက်စီးခြင်းများနှင့် ရုတ်တရက် ရေအရည်အသွေး ပြောင်းလဲမှုများကို မြန်ဆန်စွာ တုံ့ပြန်နိုင်မှုနှင့် ပရော်ဖက်ရှင်နယ် ဗဟုသုတများ လိုအပ်ပါသည်။ ရေအရည်အသွေး စောင့်ကြည့်ကိရိယာ ပျက်ကွက်ပါက ရေအရည်အသွေးကို အမြဲထိန်းချုပ်နိုင်ရန် အချိန်မီ စောင့်ကြည့်၍ ပြင်ဆင်ပေးရန် လိုအပ်ပါသည်။

တစ်ဖက်တွင်မူ မြေခွောင်းငါးမွေးမြူရေးသည် စီမံခန့်ခွဲမှု၏ အချို့အပိုင်းများတွင် ဆိုလိုသည်မှာ နှိုင်းယှဉ်၍ ရိုးရှင်းပါသည်။ မြေခွောင်းငါးချောင်းများ၏ အခြေခံအဆောက်အအုံများသည် နေရောင်ခြည်နှင့် မိုးရေကဲ့သို့သော သဘာဝအခြေအနေများအပေါ် အနည်းငယ်မျှ မှီခိုနေရသည့်အတွက် ဆိုလိုသည်မှာ ရိုးရှင်းပါသည်။ သို့သော် ၎င်းတွင် ကိုယ်ပိုင်စီမံခန့်ခွဲမှုစိန်ခေါ်မှုများလည်း ရှိပါသည်။ မြေခွောင်းငါးချောင်းများတွင် ရေအရည်အသွေးကိုထိန်းသိမ်းခြင်းသည် ရှုပ်ထွေးသော လုပ်ငန်းတစ်ခုဖြစ်ပါသည်။ ပုံမှန်အားဖြင့် ရေအရည်အသွေးစမ်းသပ်မှုများနှင့် ရေအရည်အသွေးကို မြှင့်တင်ပေးသော ပစ္စည်းများကို အသုံးပြုရန် လိုအပ်လေ့ရှိပါသည်။ ဥပမာ - ရေ၏ pH တန်ဖိုးကို ချိန်ညှိရန် လိုင်းကိုအသုံးပြုခြင်းနှင့် ရေအရည်အသွေးပတ်ဝန်းကျင်ကို မြှင့်တင်ရန် ပရိုဘိုင်အိုတစ်များကို အသုံးပြုခြင်း စသည်ဖြစ်ပါသည်။ မြေခွောင်းငါးချောင်းများတွင် ရောဂါကာကွယ်ကုသခြင်းသည်လည်း ခက်ခဲပါသည်။ မြေခွောင်းငါးချောင်းများသည် ပွင့်လင်းသော ပတ်ဝန်းကျင်ရှိသောကြောင့် ငါးများသည် ပြင်ပမှ ရောဂါပိုးမွှားများဖြင့် ပို၍ ကူးစက်ခံရလေ့ရှိပါသည်။ တစ်ခါကူးစက်ပါက ကူးစက်ရောဂါရှိသော ငါးများကို အမြန်ခွဲထုတ်ကုသရန် ခက်ခဲပြီး ရောဂါသည် ငါးချောင်းအတွင်းတွင် အလျင်အမြန် ပျံ့နှံ့နိုင်ပြီး ဆုံးရှုံးမှုများကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်ပါသည်။

စီးပွားရေး အကျိုးကျေးဇူးများ

စီးဆင်းမှုရှိသော ရေစိုက်မွေးမြူရေးစနစ်တွင် ကောင်းမွန်သော ကြီးထွားရေးပတ်ဝန်းကျင်နှင့် ထိရောက်သော စီမံခန့်ခွဲမှုတို့ကြောင့် အထွက်နှုန်းမြင့်မားလေ့ရှိသည်။ တန်ဖိုးမြင့်ငါးမျိုးစိတ်များကို စီးဆင်းမှုရှိသော စနစ်များတွင် မွေးမြူနိုင်ပြီး အထူထဲစိုက်ထူခြင်းနှင့် အလျင်အမြန်ကြီးထွားနိုင်မှုတို့က စီးပွားရေးအရ အကျိုးအမြတ်များကို ယူဆောင်လာနိုင်သည်။ ဥပမာအားဖြင့် စီမံခန့်ခွဲမှုကောင်းမွန်သော စီးဆင်းမှုရှိသော စတူးဂျီယွန်းငါးမွေးမြူရေးစနစ်တွင် ဧရိယာအလိုက် နှစ်စဉ်အထွက်နှုန်းသည် တိုးမြင့်နိုင်ပြီး ကေဗျား (caviar) နှင့် စတူးဂျီယွန်းငါးအသားကဲ့သို့သော ထုတ်ကုန်များသည် ဈေးကွက်တွင် ဝယ်လိုအားမြင့်မားကာ ဈေးကောင်းရနိုင်သည်။ သို့သော် စီးဆင်းမှုရှိသော ရေစိုက်မွေးမြူရေးတွင် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုမှာလည်း အလွန်များပြားသည်။ စနစ်တပ်ဆင်မှု၊ ပစ္စည်းကိရိယာဝယ်ယူမှု၊ ရေစီးဆင်းမှုနှင့် ရေအရည်အသွေးကို ထိန်းသိမ်းရန် လျှပ်စစ်ဓာတ်အားသုံးစွဲမှုအပါအဝင် နေ့စဉ်လည်ပတ်မှုနှင့် စီမံခန့်ခွဲမှုစရိတ်များသည် အလွန်မြင့်မားသည်။ သို့သော် တန်ဖိုးမြင့်ငါးများကို မွေးမြူခြင်းအတွက် မြင့်မားသောကုန်ကျစရိတ်ကို တန်ဖိုးမြင့်ထွက်ကုန်များဖြင့် အတိအကျ အစားထိုးနိုင်ပြီး ကောင်းမွန်သော စီးပွားရေးအကျိုးကျေးဇူးများကို ရရှိစေနိုင်သည်။

မြေခွက်ငါးမွေးမြူရေးတွင် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုစရိတ် နည်းပါးပါသည်။ မြေခွက်များတည်ဆောက်ခြင်းသည် အလွန်ရိုးရှင်းပြီး လိုအပ်သော ပစ္စည်းကိရိယာများမှာ ရေစီးမွေးမြူရေးထက် နည်းပါးသော နည်းပညာများဖြင့် လုပ်ဆောင်နိုင်ပါသည်။ မြေယာငှားရမ်းခနှင့် အခြေခံအဆောက်အအုံများအတွက် ကုန်ကျစရိတ်မှာ နိမ့်ပါးပါသည်။ သို့သော် မြေခွက်ငါးမွေးမြူရေး၏ ထွက်နှုန်းမှာ သဘာဝအခြေအနေများနှင့် ကျယ်ပြန့်သော စီမံခန့်ခွဲမှုပုံစံတို့ကြောင့် ကန့်သတ်ခံနေရတတ်ပါသည်။ ရေအရည်အသွေး ကျဆင်းခြင်းနှင့် ရောဂါပိုးမွှားများ ပေါ်ပေါက်ခြင်းကို ရှောင်ရှားရန် မြေခွက်များတွင် ငါးများကို အလွန်အမင်း များပြားစွာ မွေးမြူခြင်းကို ရှောင်ကြဉ်ရပါသည်။ ထို့ကြောင့် တန်ဖိုးမြင့်ငါးမျိုးများအတွက် ရေစီးမွေးမြူရေးနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက စုစုပေါင်းစီးပွားရေးဝင်ငွေမှာ နိမ့်ပါးတတ်ပါသည်။ ထို့အပြင် မြေခွက်ငါးမွေးမြူရေးမှ ထုတ်ကုန်များ၏ ဈေးနှုန်းများမှာ ဈေးကွက်တွင် ပြောင်းလဲမှုများကို ပိုမိုခံစားရတတ်ပါသည်။ မြေခွက်များတွင် ငါးများ၏ အရည်အသွေးနှင့် ကြီးထွားနှုန်းမှာ သဘာဝအချက်များကြောင့် ပိုမိုကွဲပြားနိုင်သောကြောင့် ထုတ်ကုန်အရည်အသွေးကို တည်ငြိမ်စွာ ထိန်းသိမ်းရန် ခက်ခဲပြီး ဈေးနှုန်းများ ပိုမိုတုန်ခါမှုများနှင့် စီးပွားရေးအကျိုးအမြတ်များ တည်ငြိမ်မှုနည်းပါးခြင်းကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်ပါသည်။

နိဂုံးချုပ် - ရေကြည်ငါးမွေးမြူရေး၏ အနာဂတ်

နိဂုံးချုပ်အားဖြင့် ရေကြည်ငါးမွေးမြူရေးသည် သမိုင်းကြောင်းရှည်လျားစွာရှိပြီး ခေတ်မီကာ ထိရောက်သော ငါးမွေးမြူရေးနည်းလမ်းတစ်ခုအဖြစ် ဆက်လက်တိုးတက်လာခဲ့သည်။ ထုတ်လုပ်မှုမြင့်မားခြင်း၊ စရိတ်သက်သာခြင်း၊ ရေအရည်အသွေးစီမံခန့်ခွဲမှုကောင်းမွန်ခြင်း၊ ပတ်ဝန်းကျင်ကာကွယ်ရေး အင်္ဂါရပ်များပါဝင်ခြင်းနှင့် ငါးများကြီးထွားမှုကို အရှိန်မြှင့်တင်ပေးကာ ထုတ်ကုန်အရည်အသွေးကို မြှင့်တင်ပေးနိုင်စွမ်းတို့ကဲ့သို့သော အားသာချက်များကြောင့် ရေကြည်ငါးမွေးမြူရေးသည် အလားအလာကောင်းမွန်သော နည်းလမ်းတစ်ခုဖြစ်သည်။

မြေပြင်တွင် တည်ဆောက်ထားသော ငါးမွေးတိုင်းနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက ရေကြည်ငါးမွေးမြူရေးသည် ကြီးထွားမှုပတ်ဝန်းကျင်ကို ထိန်းချုပ်နိုင်မှုတွင် သိသိသာသာ သာလွန်ပါသည်။ သို့သော် စီမံခန့်ခွဲမှုအရ ပိုမိုတောင်းဆိုမှုများရှိပါသည်။ စီးပွားရေးအကျိုးကျေးဇူးများအရ အစပိုင်းရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုမှာ ကြီးမားသော်လည်း အချို့သော ငါးမျိုးများအတွက် ရေကြည်ငါးမွေးမြူရေး၏ တန်ဖိုးမြင့်ထွက်ကုန်များက အကျိုးအမြတ်များကို ရရှိစေနိုင်ပါသည်။

နည်းပညာများ ဆက်လက်တိုးတက်လာခြင်းနှင့်အတူ စီးဆင်းသောရေများကိုအသုံးပြုသည့် ရေစာမွေးမြူရေးသည် ပိုမိုကောင်းမွန်သော တိုးတက်မှုများကို ရရှိလာမည်ဖြစ်သည်။ ပိုမိုတိကျသော အလိုအလျောက်စနစ်များနှင့် ဉာဏ်ရည်တုထိန်းချုပ်မှုစနစ်များ ပေါင်းစပ်ခြင်းဖြင့် စီမံခန့်ခွဲမှု ထိရောက်မှုကို ပိုမိုတိုးတက်စေပြီး လုပ်သားကုန်ကျစရိတ်များကို လျှော့ချပေးမည်ဖြစ်သည်။ ဥပမာ - ဉာဏ်ရည်တုကိုအခြေခံသော ရေအရည်အသွေး ကြိုတင်ခန့်မှန်းမှုမော်ဒယ်များကို ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်စေခြင်းဖြင့် ရေစီးနှုန်းနှင့် ရေအရည်အသွေး ပါရာမီတာများကို ပိုမိုတိကျစွာ အချိန်နှင့်တစ်ပြေးညီ ချိန်ညှိပေးနိုင်မည်ဖြစ်သည်။

ထို့အပြင် ကမ္ဘာ့တိုးတက်ရေးနှင့် ကိုက်ညီသော စီးပွားဖြစ် ရေလည်ပတ်မှု မွေးမြူရေး၏ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ကို ထိခိုက်မှုနည်းပါးမှုသည် ၎င်းကို ပိုမိုတိုးတက်လာစေမည်ဖြစ်သည်။ အရည်အသွေးမြင့်ပြီး ရေရှည်တည်တံ့သော ရေစာထုတ်ကုန်များအပေါ် စားသုံးသူများ၏ လိုအပ်ချက်များ တိုးတက်လာသည်နှင့်အမျှ ပိုမိုနည်းပါးသော သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ဆိုင်ရာ သက်ရောက်မှုဖြင့် ကျန်းမာပြီး အရည်အသွေးမြင့် ငါးများကို ထုတ်လုပ်နိုင်သည့် ရေလည်ပတ်မှု မွေးမြူရေးသည် ဤဈေးကွက်လိုအပ်ချက်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးရာတွင် ပိုမိုအရေးပါသော အခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်လာမည်ဖြစ်သည်။ အနာဂတ်ကမ္ဘာ့ ရေစာမွေးမြူရေးလုပ်ငန်းတွင် ရေလည်ပတ်မှု မွေးမြူရေးသည် ပိုမိုကျယ်ပြန့်သော ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုရှိလာမည်ဖြစ်ပြီး ရေစာထုတ်ကုန်များ၏ ရေရှည်တည်တံ့သော ပေးပို့မှုနှင့် မွေးမြူရေးစီးပွားရေး၏ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုကို ပံ့ပိုးပေးလာမည်ဖြစ်ကြောင်း မျှော်မှန်းနိုင်ပါသည်။