စီးဆင်းသော ရေစီးကန်ယန္တရားကို ဖွင့်ခြင်း - ရေကြောင်းမွေးမြူရေးတွင် ဆန်းသစ်တီထွင်မှု၏ အဓိကသော့ချက်

မူလအစကို ပြန်လှန်ကြည့်ခြင်း - ရေစီးမွေးမြူရေးစနစ်များ၏ အတိတ်နှင့် ပစ္စုပန်း

စီးဆင်းသောရေလွှဲမွေးမြူရေးစနစ်များသည် ခေတ်မီတီထွင်မှုမဟုတ်ဘဲ သမိုင်းကြောင်းရှည်လျားပါသည်။ တရုတ်နိုင်ငံတွင် ရှီဟျူနင်းခရိုင်ရှိ တောင်ကုန်းမှ မြစ်ငယ်ရေကို အသုံးပြု၍ ငါးမွေးမြူသည့် ဓလေ့သည် တန်းခေတ်နှင့် ဆောင်းခေတ်များကပင် စတင်ခဲ့ပါသည်။ ထိုဒေသတွင် မြင့်မားသောတောင်များ၊ သစ်တောသိပ်သည်းမှု၊ မြစ်များဖြင့်ဖွဲ့စည်းထားသော ကွန်ရက်၊ စမ်းချောင်းများနှင့် ရေကန်များစွာ၊ ရှင်းလင်းသန့်ရှင်းသော ရေများရှိပြီး ထူးခြားသည့် သဘာဝအခြေအနေများကို ပိုင်ဆိုင်ထားပါသည်။ ကျေးလက်သားများသည် တောင်ကုန်းပေါ်ရှိ ရေအရင်းအမြစ်များနှင့် အပ်နှံစားသောကျွဲနွားအစာများကို အသုံးချပြီး ဒေသဆိုင်ရာ ငါးမျိုးများကို အသုံးပြုကာ တောင်စောင်းရှိ စမ်းချောင်းများတစ်လျှောက်၊ ကျေးရွာလမ်းများတွင်၊ အိမ်များရှေ့နောက်နှင့် အတွင်းရောင်းများတွင် တောင်မှ မြစ်ငယ်ရေများဖြင့် ငါးမွေးရာတွင် ငါးကန်များတည်ဆောက်ခဲ့ကြသည်။ ဤသို့ဖြင့် စီးဆင်းသောရေကိုအခြေခံသည့် စိုက်ပျိုးရေးယဉ်ကျေးမှုအမွေအနှစ်စနစ်ကို ဖွဲ့စည်းခဲ့ပြီး စိုက်ပျိုးရေးနှင့် ငါးဖမ်းရေး သဘာဝစီးပွားရေးစနစ်များနှင့် ပေါင်းစပ်ထားပါသည်။ ဤငါးမွေးနည်းသည် နှစ်ပေါင်းများစွာကြာ ဆက်ခံအမွေရှိခဲ့ပြီး ယနေ့တိုင် အသက်ဝင်နေဆဲဖြစ်ပါသည်။ ရှီဟျူနင်းခရိုင်မှ စီစဉ်သော ကျွမ်းကျင်သူများ၏ စူးစမ်းစစ်ဆေးမှုအရ ခရိုင်အတွင်းတွင် ကာလအဆက်ဆက်မှ တည်ဆောက်ထားသော ရှေးဟောင်းငါးကန် ၃၀၀၀ ကျော်ရှိပြီး တောင်မှ မြစ်ငယ်ရေဖြင့် ငါးမွေးမြူခြင်း၏ စတင်ခြင်းမှ ကြီးထွားလာသည်အထိ သမိုင်းကြောင်းကို အပြည့်အစုံထိန်းသိမ်းထားပါသည်။

စီးဆင်းမှုအကျောင်းသားစနစ်များသည် နိုင်ငံတကာတွင် ရှည်လျားသော ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု လုပ်ငန်းစဉ်ကို ဖြတ်သန်းခဲ့ပါသည်။ ၁၉၆၀ ပြည့်လွန်နှစ်များမှစ၍ ဥရောပနှင့် အမေရိကန်ကဲ့သို့သော ဖွံ့ဖြိုးပြီးနိုင်ငံများတွင် မြေယာအခြေပြု၊ စက်ရုံအဆင့် ရေပြန်သုံး မွေးမြူရေးစနစ်ကို စတင်လေ့လာခဲ့ကြပြီး ၎င်းမှာ စီးဆင်းမှုအကျောင်းသားစနစ်၏ အဆင့်မြင့်ပုံစံတစ်မျိုးဖြစ်ပါသည်။ အစောပိုင်းကာလက မြေယာအခြေပြု၊ စက်ရုံအဆင့် ရေပြန်သုံးမွေးမြူရေးစနစ်များသည် ရိုးရှင်းပြီး ရေပြန်သုံးစနစ်၏ အခြေခံလမ်းကြောင်းကို ထူထောင်ခဲ့ကာ ရိုးရှင်းသော စစ်ထုတ်ကိရိယာများကို အသုံးပြု၍ ရေကို အစဦးအခါ သန့်စင်ကုထုံးပေးခဲ့ပြီး ရေကို ကန့်သတ်ချက်ဖြင့်သာ ပြန်လည်သန့်စင်အသုံးပြုနိုင်ခဲ့ပါသည်။ ထိုကာလအတွင်းက မွေးမြူရေးလုပ်ငန်းများသည် အရွယ်အစားသေးငယ်ပြီး နည်းပညာမှာ မကွာခြားသေးပါ။ ထိုစနစ်များသည် အသစ်ပေါ်လာသော အယူအဆနှင့် စမ်းသပ်မှုတစ်ခုအဖြစ်သာ ရှိပြီး သုတေသနအဖွဲ့အစည်းများနှင့် စိုက်ခင်းများတွင် ကန့်သတ်ချက်ဖြင့် အကောင်အထည်ဖော်ခဲ့ကြခြင်းဖြစ်ပါသည်။

၁၉၈၀ ပြည့်လွန်နှစ်များတွင် ဇီဝစစ်ထုတ်ခြင်းနည်းပညာ၏ အစဦးအစ ဖွံ့ဖြိုးလာခဲ့ချိန်က မြေကြီးပေါ်ရှိ စက်ရုံအဆင့် ပြန်လည်သုံးသပ်သော ရေသတ္တဝါမွေးမြူရေးသည် သိသိသာသာ တိုးတက်မှုရရှိခဲ့သည်။ ရေကို သန့်စင်ရာတွင် မိုက်ခရိုဘော်ဂျာများ၏ အရေးပါသော အခန်းကဏ္ဍကို ပိုမိုသိရှိလာခဲ့ချိန်တွင် ဇီဝစစ်ထုတ်စက်များနှင့် အခြားအဆောက်အအုံများကို ရေသတ္တဝါမွေးမြူရေးစနစ်များတွင် စတင်အသုံးပြုလာခဲ့ပြီး အမိုးနီးယားနှင့် နိုက်ထရိုဂျင်ကဲ့သို့သော အဆိပ်အတော်များကို ရေမှ ထိရောက်စွာ ဖယ်ရှားနိုင်ကာ ရေသတ္တဝါမွေးမြူရေးအတွက် ရေ၏ အရည်အသွေးနှင့် တည်ငြိမ်မှုကို မြှင့်တင်ပေးခဲ့သည်။ ထို့အတူ အလိုအလျောက်ထိန်းချုပ်မှုနည်းပညာများသည်လည်း ရေသတ္တဝါမွေးမြူရေးကဏ္ဍတွင် စတင်အရေးပါလာခဲ့သည်။ အချိန်ပေး၍ အစာကျွေးသော ကိရိယာများနှင့် အလိုအလျောက် လေဖြည့်စက် ထိန်းချုပ်မှုစနစ်များကဲ့သို့သော ရိုးရှင်းသည့် အလိုအလျောက်ကိရိယာများကို မိတ်ဆက်သုံးစွဲလာခဲ့ပြီး ရေသတ္တဝါမွေးမြူရေးလုပ်ငန်း၏ အချို့အပိုင်းများကို အစပိုင်းအဆင့်တွင် အလိုအလျောက်ပြုလုပ်နိုင်စေကာ လူအားလုပ်အားကို လျော့နည်းစေခဲ့သည်။ ထိုကာလအတွင်း ရေသတ္တဝါမွေးမြူရေးအတွက် အသုံးပြုသော အမျိုးအစားများ တဖြည်းဖြည်း တိုးပွားလာခဲ့သည်။ ရိုးရာ စီးပွားဖြစ်ငါးများအပြင် ပုစွန်နှင့် ခွံထူသတ္တဝါအချို့တို့ကိုပါ စက်ရုံအဆင့် ပြန်လည်သုံးသပ်သော မွေးမြူရေးစနစ်ဖြင့် စတင်မွေးမြူလာခဲ့ပြီး ဥရောပနှင့် အမေရိကန်တို့တွင် တဖြည်းဖြည်း ကြီးမားသော စီးပွားရေးလုပ်ငန်းတစ်ရပ်အဖြစ် ပေါ်ပေါက်လာခဲ့သည်။

၂၁ ရာစုအစောပိုင်းတွင် ပစ္စည်းသိပ္ပံ၏ မြန်ဆန်သော ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုနှင့်အတူ PVC နှင့် PE ကဲ့သို့သော ခံနိုင်ရည်ရှိပြီး အားကောင်းကာ ဈေးနှုန်းသင့်တင့်သည့် ပစ္စည်းအသစ်များကို ရေကြောင်းလုပ်ငန်းနှင့် ပိုက်ထုတ်စနစ်များတွင် အကျယ်အားဖြင့် အသုံးပြုလာကြပြီး ရေကြောင်းမွေးမြူရေးစနစ်များ၏ ခံနိုင်ရည်နှင့် တည်ငြိမ်မှုကို အလွန်အမင်း မြှင့်တင်ပေးခဲ့သည်။ ထို့အတူ ရေအရည်အသွေး စောင့်ကြည့်ခြင်းနည်းပညာတွင် အဓိက တိုးတက်မှုများ ရရှိခဲ့ပြီး ရေကြောင်းမွေးမြူရေးရေတွင် အပူချိန်၊ ပျော်ဝင်နေသော အောက်စီဂျင်၊ pH နှင့် အမိုးနီးယား နိုက်ထရိုဂျင် စသည့် အဓိက ပါရာမီတာများကို တိကျစွာနှင့် အချိန်နှင့်တစ်ပြေးညီ စောင့်ကြည့်နိုင်သည့် တိကျမှုမြင့် စင်ဆာများ ပေါ်ပေါက်လာခဲ့သည်။ ဤစောင့်ကြည့်မှု ဒေတာများကို အခြေခံ၍ အလိုအလျောက်ထိန်းချုပ်မှုစနစ်များ ပိုမို ဉာဏ်ရည်မြင့်လာပြီး ရေအရည်အသွေး ပြောင်းလဲမှုအလိုက် စက်ပစ္စည်းများ၏ လုပ်ဆောင်မှုကို အလိုအလျောက် ညှိယူကာ ရေကြောင်းမွေးမြူရေး ပတ်ဝန်းကျင်ကို တိကျစွာ ထိန်းချုပ်နိုင်ခဲ့သည်။ ထို့အပြင် ရေကြောင်းမွေးမြူရေး ဇီဝအာဟာရနှင့် အာဟာရပေးနည်းပညာနယ်ပယ်များတွင် ကွဲပြားသော ရေကြောင်းမွေးမြူရေး အမျိုးအစားများ၏ ကြီးထွားမှုအဆင့်အတိုင်း အာဟာရလိုအပ်ချက်များကို နက်နဲစွာ သုတေသနပြုခဲ့ပြီး ပိုမိုတိကျသော အာဟာရပုံသွင်းမှုများကို ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်စေကာ အာဟာရအသုံးချမှုကို မြှင့်တင်ပေးပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ညစ်ညမ်းမှုကို လျှော့ချနိုင်ခဲ့သည်။ ဤကာလအတွင်း မြေပေါ်တွင် စက်ရုံပုံစံ ပြန်လည်စက်ဆင်သော ရေကြောင်းမွေးမြူရေးသည် ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်း မြန်ဆန်စွာ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ခဲ့ပြီး အာရှနှင့် တောင်အမေရိကကဲ့သို့သော ဒေသများတွင် ဤပုံစံကို တက်ကြွစွာ မြှင့်တင်အသုံးပြုလာကြပြီး စီးပွားရေးနှင့် နည်းပညာအရ အဆင့်အတန်း တိုးတက်မှုကို ရရှိစေခဲ့သည်။

စီးဝင်သော ရေထုတွင် မွေးမြူရေးစနစ်၏ ထူးခြားသည့် အကျိုးကျေးဇူးများကို လေ့လာခြင်း

(I) ထုတ်လုပ်မှုမြင့်မားခြင်း၊ ထိရောက်မှုမြင့်မားခြင်း

စီးဝင်သော ရေထုတွင် မွေးမြူရေးစနစ်များသည် ငါးများအတွက် ဂရုတစိုက် ဖန်တီးထားသော "အမြန်ကြီးထွားရေး နိုင်ငံ" ကဲ့သို့ဖြစ်ပါသည်။ ရေစီးဆက်မပြတ်ရှိခြင်းက အောက်ဆီဂျင်ကိုသာမက အစာရေစာအရင်းအမြစ်များကိုပါ ကြွယ်ဝစွာ ပေးစွမ်းနိုင်ပါသည်။ ဤသာလွန်သော ပတ်ဝန်းကျင်တွင် ငါးများသည် အပြောင်းအလဲရှိသော "ကိုယ်လက်လေ့ကျင့်ခန်းခန်း" တွင် နေထိုင်ကာ ၎င်းတို့၏ ဇီဝကမ္မဖြစ်စဉ်များ ပိုမိုမြန်ဆန်လာပြီး ကြီးထွားမှုနှုန်း သိသိသာသာ တိုးတက်လာပါသည်။ ရိုးရာ ရေထုတွင် မွေးမြူရေးနည်းလမ်းများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက စီးဝင်သော ရေထုတွင် မွေးမြူရေးစနစ်များသည် ကြီးထွားမှုကာလကို သိသိသာသာ တိုစေပြီး ထုတ်လုပ်မှုကို သိသိသာသာ တိုးမြှင့်ပေးပါသည်။ အချို့သော အထူသိပ်သည့် စီးဝင်သော ရေထုတွင် မွေးမြူရေး လုပ်ငန်းများတွင် စတုရန်းမီတာလျှင် ၂၀၀ ကီလိုဂရမ်ကျော်အထိ ထုတ်လုပ်နိုင်ပြီး ပုံမှန် ရေကန်များထက် ၄၀% ပိုမိုမြင့်မားပါသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ မွေးမြူရေးဧရိယာ အတိုင်းအတာတစ်ခုတည်းမှ ပိုမိုများပြားသော ငါးများကို ရှင်သန်စေနိုင်ပြီး စီးပွားရေးအရ ပိုမိုကောင်းမွန်သော အကျိုးအမြတ်များရရှိစေပါသည်။ (၂) ရေအရည်အသွေး ကောင်းမွန်ခြင်း၊ ကျန်းမာရေးကို ထိန်းသိမ်းခြင်း

ငါးများ ကျန်းမာစွာ ကြီးထွားရေးအတွက် အရည်အသွေးကောင်းမွန်သော ရေသည် အလွန်အရေးပါပါသည်။ စီးဆင်းနေသော ရေပေါ်တွင် အခြေခံသည့် မွေးမြူရေးစနစ်များသည် ဤအရာတွင် သဘာဝကျသော အားသာချက်များကို ပေးစွမ်းနိုင်ပါသည်။ စီးဆင်းနေသော ရေသည် ဇဝေဇဝါး ဖယ်ရှားပေးသည့် "သန့်ရှင်းရေး ဂျီးမန်" တစ်ဦးကဲ့သို့ လုပ်ဆောင်ကာ ငါးများ၏ အမှိုက်များနှင့် ကျန်ကြွင်းနေသော အစာများကို ချက်ချင်း ဖယ်ရှားပေးပြီး ရေညစ်ညမ်းမှု ဖြစ်နိုင်ခြေကို သိသိသာသာ လျော့နည်းစေပါသည်။ ရိုးရာ ရေကန်များတွင် မွေးမြူခြင်းနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက စီးဆင်းနေသော ရေပေါ်တွင် အခြေခံသည့် မွေးမြူရေးစနစ်များတွင် ရေ၏ အရည်အသွေးသည် ပိုမိုတည်ငြိမ်ပြီး ပိုမိုမြင့်မားသော ဓာတ်ငွေ့ပျော်ရည်ပမာဏ (dissolved oxygen) နှင့် အမိုးနီးယား နိုက်ထရိုဂျင်၊ နိုက်ထရိုက် ကဲ့သို့သော အဆိပ်အတော်ပမာဏ ပိုမိုနည်းပါးပါသည်။ ဤကောင်းမွန်သော ရေအရည်အသွေးသည် ငါးများ ရောဂါဖြစ်နိုင်ခြေနှင့် ဆေးဝါးအသုံးပြုမှု လိုအပ်ချက်ကို လျော့နည်းစေရုံသာမက ငါးများ၏ သဘာဝ ရေစီးကြောင်းအတိုင်း swimming လုပ်လိုသည့် အလေ့အကျင့်ကိုပါ ဖြည့်ဆည်းပေးကာ ငါးများ ပိုမိုကျန်းမာစွာ ကြီးထွားစေပြီး ဈေးကွက်တွင် ပိုမိုကောင်းမွန်သော အရသာရှိကာ ပြိုင်ဆိုင်နိုင်မှု ပိုမိုမြင့်မားစေပါသည်။

(၃) သဘာဝအရင်းအမြစ် ခြွေတာပြီး ရေရှည်တည်တံ့သော

ရေအရင်းအမြစ်များ တဖြည်းဖြည်း ကုန်ခမ်းလာသည့်အတွက် စီးဆင်းသော ရေပေါ်တွင် အခြေခံသည့် ရေစိမ်းမွေးမြူရေးစနစ်၏ ရေရှည်တည်တံ့သော အားသာချက်များမှာ ပို၍ပို၍ ထင်ရှားလာပါသည်။ ဤစနစ်များသည် ရေကို ပြန်လည်အသုံးပြုနိုင်စေပါသည်။ ရေစိမ်းမွေးမြူရေးလုပ်ငန်းကို ဆောင်ရွက်စဉ်အတွင်း ထုတ်လုပ်လိုက်သော ညစ်ညမ်းသည့်ရေကို နိုးနိုးကြားကြား ရေသန့်စင်သည့် နည်းပညာများဖြင့် သန့်စင်ပြီး ပြန်လည်အသုံးပြုနိုင်သည့် စံနှုန်းသို့ ရောက်အောင် ကုသပေးခြင်းဖြင့် သန့်စင်သောရေအတွက် လိုအပ်ချက်ကို သိသိသာသာ လျှော့ချပေးပါသည်။ စာရင်းအင်းအရ စီးဆင်းသော ရေပေါ်တွင် အခြေခံသည့် ရေစိမ်းမွေးမြူရေးစနစ်၏ ရေပြန်လည်အသုံးပြုနိုင်မှုနှုန်းသည် ၉၀ ရာခိုင်နှုန်းကျော်အထိ ရှိနိုင်ပြီး အငွေ့ပြောင်းခြင်းနှင့် စွန့်ပစ်ရေထုတ်လွှတ်မှုတို့ကြောင့် ဆုံးရှုံးသွားသည့် ရေပမာဏအနည်းငယ်ကိုသာ အစားထိုးဖြည့်သွင်းရန် လိုအပ်ပါသည်။ ထို့အပြင် စီးဆင်းသော ရေပေါ်တွင် အခြေခံသည့် ရေစိမ်းမွေးမြူရေးစနစ်များသည် မြေယာအပေါ် မှီခိုမှုကို လျှော့ချပေးပြီး ကန့်သတ်ထားသော နေရာအတွင်း အထူသိပ်များပြားသော မွေးမြူမှုကို ဖြစ်နိုင်စေကာ မြေယာအသုံးချမှု ထိရောက်မှုကို မြှင့်တင်ပေးပါသည်။ ဤစိမ်းလန်းဝပြော်ပျော်ရွှင်ဖွယ် ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကာကွယ်တိုက်ခိုက်သည့် မွေးမြူရေးနည်းလမ်းသည် ဂေဟစနစ် ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကာကွယ်သည့်အပြင် ရေရှည်တည်တံ့သော ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေး အယူအဆကိုလည်း လိုက်နာပြီး ငါးလုပ်ငန်း၏ ရေရှည်တည်တံ့သော တည်ငြိမ်သော ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုအတွက် ခိုင်မာသော အုတ်မြစ်ကို ချပေးပါသည်။

အနာဂတ်ရှုထောင့်များ - Flow-through စနစ်များကို အသုံးပြုသည့် ရေသတ္တဝါမွေးမြူရေးစနစ်၏ အနာဂတ်

Flow-through ရေသတ္တဝါမွေးမြူရေးစနစ်များသည် ခေတ်မီ ရေသတ္တဝါမွေးမြူရေးလုပ်ငန်း၏ အဓိကမော်ဒယ်တစ်ခုအဖြစ် အထူးအောင်မြင်မှုများ ရရှိထားသော်လည်း အနာဂတ်တွင် ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်သည့် စိန်ခေါ်မှုများနှင့် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုအတွက် အခွင့်အလမ်းများစွာကို ရင်ဆိုင်နေရပါသည်။

စိန်ခေါ်မှုများနှင့် ပတ်သက်၍ ကုန်ကျစရိတ်သည် Flow-through ရေသတ္တဝါမွေးမြူရေးစနစ်များကို ပိုမိုမြှင့်တင်ရာတွင် အဓိကအတားအဆီးတစ်ခုဖြစ်ပါသည်။ Flow-through ရေသတ္တဝါမွေးမြူရေးစနစ် တစ်ခုလုံးကို တည်ဆောက်ရန်အတွက် စက်ပစ္စည်း၊ နေရာနှင့် နည်းပညာများအတွက် အစပိုင်းရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှု အလွန်များပါသည်။ လည်ပတ်စဉ်အတွင်းတွင် စက်ပစ္စည်းများ ပြုပြင်ထိန်းသိမ်းမှု၊ စွမ်းအင်သုံးစွဲမှုနှင့် နည်းပညာများ မွမ်းမံမှုတို့သည်လည်း အဆက်မပြတ် ကုန်ကျစရိတ်များကို ဖြစ်ပေါ်စေပါသည်။ ဤသို့သော ကုန်ကျစရိတ်များသည် စီးပွားရေးအရ ဖွံ့ဖြိုးမှုနည်းသည့်ဒေသများ သို့မဟုတ် အသေးစား ရေသတ္တဝါမွေးမြူသူများအတွက် ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးကြီးတစ်ခုဖြစ်ပြီး Flow-through ရေသတ္တဝါမွေးမြူရေးစနစ်များကို ကျယ်ပြန့်စွာ အသုံးပြုရာတွင် ကန့်သတ်ချက်တစ်ခုဖြစ်စေပါသည်။

နည်းပညာအရ တည်ငြိမ်မှုသည်လည်း အဓိကစိုးရိမ်စရာဖြစ်သည်။ ယခုအသုံးပြုနေသော ရေစီးကန်များတွင် မွေးမြူရေးနည်းပညာများသည် တည်ငြိမ်မှုရှိသော်လည်း လက်တွေ့အသုံးချမှုများတွင် စက်ပစ္စည်းပျက်စီးခြင်း၊ ရေအရည်အသွေး ရုတ်တရက်ပြောင်းလဲခြင်းနှင့် ရာသီဥတုပြောင်းလဲခြင်းကဲ့သို့သော အချက်များကြောင့် ထိခိုက်နိုင်ဆဲဖြစ်သည်။ နည်းပညာစနစ်တွင် ပြဿနာများပေါ်ပေါက်ပါက မွေးမြူရေးပတ်ဝန်းကျင် ဆိုးရွားလာခြင်း၊ ငါးများ၏ ကြီးထွားမှုကို ဟန့်တားခြင်းနှင့် ကူးစက်ရောဂါများ ပြန့်ပွားခြင်းအထိ ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်ပြီး မွေးမြူသူများအတွက် ဆုံးရှုံးမှုကြီးမားစေနိုင်သည်။ ထို့အပြင် ရေစိမ်ထွက်ကုန်ပစ္စည်းများ၏ အရည်အသွေးနှင့် ဘေးကင်းလုံခြုံမှုအပေါ် လိုအပ်ချက်များ တိုးများလာသည့်အတွက် ရေစီးကန်များတွင် မွေးမြူရေးစနစ်များသည် အရည်အသွေးကို သေချာစေရန် စိန်ခေါ်မှုအသစ်များကို ရင်ဆိုင်နေရသည်။ ဤအတွက် မွေးမြူရေးလုပ်ငန်းစဉ်များကို အဆက်မပြတ် ပိုမိုကောင်းမွန်အောင်ပြုလုပ်ခြင်း၊ အစာနှင့် ဆေးဝါးအသုံးပြုမှုကို ထိရောက်စွာ စီမံခန့်ခွဲခြင်းနှင့် အရည်အသွေးစစ်ဆေးမှုနှင့် ရှာဖွေခြင်းစနစ်များကို မြှင့်တင်ပေးခြင်းတို့ လိုအပ်ပါသည်။

သို့ရာတွင် စီးဆင်းမှုအကျောင်းပြု ရေစိမ်မွေးမြူရေးစနစ်များ၏ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေး အလားအလာများမှာ ကောင်းမွန်စွာ ရှိနေဆဲဖြစ်ပါသည်။ နည်းပညာဆိုင်ရာ ဆန်းသစ်တီထွင်မှုအရ သိပ္ပံနှင့်နည်းပညာများ တိုးတက်လာခြင်းနှင့်အတူ ပစ္စည်းကိရိယာများ၊ စက်ကိရိယာများနှင့် နည်းပညာများသည် အမြဲတမ်း ပေါ်ပေါက်လာမည်ဖြစ်ပြီး စီးဆင်းမှုအကျောင်းပြု ရေစိမ်မွေးမြူရေးစနစ်များ မြှင့်တင်ရာတွင် ခိုင်မာသော ပံ့ပိုးမှုကို ပေးစွမ်းနိုင်မည်ဖြစ်ပါသည်။ စိတ်ကြွစက်ကိရိယာများ၏ အသုံးပြုမှုသည် ပိုမိုကျယ်ပြန့်လာမည်ဖြစ်ပြီး ဆင်ဆာများ၊ အရာဝတ္ထုများ၏ အင်တာနက် (Internet of Things) နှင့် ဒေတာအရွယ်အစားကြီးမားသော နည်းပညာများကို အသုံးပြု၍ ရေစိမ်မွေးမြူရေး ပတ်ဝန်းကျင်ကို စုံလင်စွာ၊ အချိန်နှင့်တစ်ပြေးညီ စောင့်ကြည့်ခြင်းနှင့် တိကျသော ထိန်းချုပ်မှုကို ဖြစ်စေမည်ဖြစ်ပါသည်။ စိတ်ကြွအစာကျွေးစနစ်များသည် ငါးများ၏ ကြီးထွားမှုနှင့် အစာစားသည့် လိုအပ်ချက်များအပေါ် အခြေခံ၍ အစာပမာဏနှင့် အစာကျွေးသည့်အချိန်ကို အလိုအလျောက် ညှိနှိုင်းပေးနိုင်ပြီး အစာ၏ အသုံးချနိုင်မှုကို မြှင့်တင်ပေးကာ အစာများ ဖြန့်ကျက်မှုကို လျှော့ချပေးနိုင်မည်ဖြစ်ပါသည်။ စိတ်ကြွရေအရည်အသွေး စောင့်ကြည့်ခြင်းနှင့် ထိန်းချုပ်မှုစနစ်များသည် ရေအရည်အသွေးတွင် ပြောင်းလဲမှုများကို အချိန်နှင့်တစ်ပြေးညီ စောင့်ကြည့်ရှာဖွေနိုင်ပြီး သင့်လျော်သော ကုသရေးစက်ကိရိယာများကို အလိုအလျောက် စတင်လုပ်ဆောင်စေကာ ရေအရည်အသွေး အကောင်းဆုံးဖြစ်နေစေရန် အမြဲတမ်း သေချာစေပါသည်။ ဤသို့ပြုလုပ်ခြင်းဖြင့် ရေစိမ်မွေးမြူရေး ထိရောက်မှုနှင့် ထုတ်ကုန်အရည်အသွေးကို မြှင့်တင်ပေးသည့်အပြင် လုပ်သားစရိတ်နှင့် စီမံခန့်ခွဲမှု ရှုပ်ထွေးမှုကိုလည်း ပိုမိုလျှော့ချပေးနိုင်ပါသည်။

တစ်ချိန်တည်းမှာပင် အခြားကဏ္ဍများနှင့် ပေါင်းစပ်ခြင်းသည်လည်း ရေစီးကန်များကို ငါးမွေးမြူရေးစနစ်အတွက် အသစ်သော အခွင့်အလမ်းများကို ဖွင့်ပေးမည်ဖြစ်သည်။ ဥပမာအားဖြင့် နေရောင်ခြည်နှင့် လေအင်အားကဲ့သို့သော စွမ်းအင်နည်းပညာများနှင့် ပေါင်းစပ်ခြင်းဖြင့် စွမ်းအင်ကို ကိုယ်တိုင်ထုတ်လုပ်အသုံးပြုနိုင်ရန်၊ ရိုးရာစွမ်းအင်အရင်းအမြစ်များအပေါ် မှီခိုမှုကို လျော့ချရန်နှင့် ကာဗွန်ဓာတ်လွှတ်ထုတ်မှုကို လျော့ချရန် အခွင့်အလမ်းရရှိမည်ဖြစ်ပြီး ရေစီးကန်များကို ပိုမိုပတ်ဝန်းကျင်နှင့် ကိုက်ညီပြီး ရေရှည်တည်တံ့သော ငါးမွေးမြူရေးစနစ်အဖြစ် ပြောင်းလဲနိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ငါးဖမ်းလုပ်ငန်းခရီးသွားလုပ်ငန်းနှင့် အပန်းဖြေစိုက်ပျိုးရေးကဲ့သို့သော လုပ်ငန်းများနှင့် ပေါင်းစပ်ခြင်းဖြင့် ငါးမွေးမြူခြင်း၊ ကြည့်ရှုခြင်း၊ အတွေ့အကြုံရရှိခြင်းနှင့် ပညာပေးခြင်းတို့ကို ပေါင်းစပ်ထားသော စုပေါင်းငါးဖမ်းလုပ်ငန်းဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုပုံစံကို ဖန်တီးပေးမည်ဖြစ်ပြီး ငါးဖမ်းလုပ်ငန်း၏ လုပ်ဆောင်ချက်များနှင့် တန်ဖိုးကို ချဲ့ထွင်ပေးကာ လယ်သမားများ၏ ဝင်ငွေရရှိမှုအရင်းအမြစ်များကို တိုးပွားစေမည်ဖြစ်သည်။

ဖလိုး-သရောက် ရေစီးကန်များသည် ရေထွက်ငါးမွေးမြူရေးလုပ်ငန်း၏ အနာဂတ်ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုတွင် ပို၍ပင် အရေးပါသော အခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်လာမည်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် အရည်အသွေးမြင့် ရေထွက်ပစ္စည်းများအတွက် တိုးများလာသော လိုအပ်ချက်ကိုသာ မဟုတ်ဘဲ စီးပွားဖြစ်၊ လူမှုရေးနှင့် သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ဆိုင်ရာ အကျိုးကျေးဇူးများကို တစ်ပြိုင်နက် ရရှိစေမည့် ရေထွက်ငါးမွေးမြူရေး၏ ခေတ်မီခြင်း၊ ဉာဏ်ရည်မြင့်ခြင်းနှင့် စိမ်းလန်းသောဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုကိုပါ မြှင့်တင်ပေးမည်ဖြစ်သည်။ ပါဝင်သည့်အဖွဲ့အစည်းအားလုံး၏ ပူးပေါင်းအားထုတ်မှုဖြင့် ဖလိုး-သရောက် ရေစီးကန်များ၏ အနာဂတ်သည် အကန့်အသတ်မဲ့ ဖြစ်နိုင်ခြေများဖြင့် ပြည့်နှက်နေမည်ဖြစ်ပြီး ကမ္ဘာ့ငါးဖမ်းလုပ်ငန်း၏ ရေရှည်တည်တံ့သော ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုအတွက် ပိုမိုကြီးမားသော ပံ့ပိုးမှုများကို ပြုလုပ်နိုင်မည်ဟု ယုံကြည်ပါသည်။