Viskweken, of aquacultuur, is een methode om vis te kweken voor consumptie. Eigen voedselvoorziening door twee hoofdm methoden: uitgebreide viskweek en intensieve viskweek.
Uitgebreide viskwekerij - Vissen die worden opgevoed in natuurlijk water zoals een vijver of rivier. Deze aanpak heeft voordelen. Het kan kosten besparen omdat je geen tanks of kooien hoeft te bouwen voor de vissen. De vissen kunnen zwemmen en groeien in een meer natuurlijke omgeving. Toch gaat het gepaard met bepaarde beperkingen. Omdat ze zich in open water bevinden, is het lastiger om de gezondheid en groei van de vissen te bewaken.
Een andere manier is door intensieve viskwekerij. In deze methode worden vissen in tanks of kooien opgevoed, waarboven boeren de omstandigheden kunnen beheren. Wat betekent dat de boeren in staat zijn de vissen alles te geven wat ze nodig hebben om snel te groeien en gezond te blijven. Met de intensieve viskwekerij kunnen boeren de productie van vissen verhogen en de vissen in een kortere tijd oogsten.
Maar wanneer je vissen kweekt, moet je ook de impact van de viskwekerij op het milieu in overweging nemen. Aquacultuur kan schadelijk zijn voor de omgeving als de vissen rondom een aquacultuursysteem niet goed worden beheerd. Het milieu kan ook worden beïnvloed door dit aspect van viskwekerij, zoals watervervuiling door afval van vissen. Boeren moeten goede praktijken toepassen om deze effecten te minimaliseren.
Viskweken is geen uitzondering, omdat technologie zich altijd blijft ontwikkelen. Innovaties in vijverbeheerstechnieken laten boeren gezondere vis kweken voor aquacultuur op grotere schaal. In sommige soorten intensieve viskweek bieden automatische voeders en monitoren voor waterkwaliteit boeren de mogelijkheid om meer vis te produceren terwijl de omgeving onaangetast blijft.
