Aquacultuur is een manier om vissen en andere zeedieren in een beheerde omgeving te kweken. Dit brengt ons bij een opkomende boerderijmethode binnen de aquacultuur, bekend als het Recirculerende Aquaculturesysteem (RAS).
Deze technologie doet dit door hergebruik van water in een gesloten systeem dat RAS wordt genoemd. Natuurlijk betekent dit dat hetzelfde water hergebruikt wordt in plaats van voortdurend vervangen te worden. Dit bespaart water en energie en houdt de vissen gelukkig en gezond.
RAS-systemen gebruiken resources zeer efficiënt van ontwerp. RAS-technologie kan een schone omgeving voor de vissen bevorderen door continu het water te wassen en te filteren. Dit resulteert in snellere groei en minder sterfte onder de vissen, waardoor meer vissen in een kortere tijd kunnen worden geproduceerd.
De sleutel tot een duurzaam viskwekerij is dat het helpt om het milieu te behouden en ervoor te zorgen dat zeevertering beschikbaar blijft voor toekomstige generaties om te genieten. "Dus dit, dit is eigenlijk de filosofie achter de RAS-systemen en wat ze doen en hoe ze bijdragen aan duurzame aquacultuur door, je weet wel, minder water te gebruiken, minder afval te produceren en essentieel gezien te verminderen in het gebruik van chemicaliën, antibiotica, et cetera." Dit houdt de vissen gezond en het milieu schoon.
Er is zonder twijfel een toekomstgerichte visie op aquacultuur waarbij de RAS-systemen zeker aan de voorhoede staan van O&O en hogere technologieontwikkeling. Deze systemen zijn modulair en aanpasbaar aan verschillende vissoorten en locaties. Dit betekent ook dat in de toekomst RAS-technologie aangepast kan worden voor de gefokte productie van veel soorten zeewaterproducten die zouden helpen om de toenemende vraag naar zeewaterproducten wereldwijd te voldoen.
De gezondheid van de vis in aquaculturesystemen hangt grotendeels af van de waterkwaliteit. Door een proces van afschuimen van organisch en anorganisch afval en reinigen van het water van schadelijke stoffen, verbetert de RAS-technologie de waterkwaliteit, waardoor er een schoon, veilige plek ontstaat voor de vissen om te wonen. Dit heeft een dubbele voordelen: het baat niet alleen de vissen, maar houdt ook de omgeving veilig voor verontreiniging.
