Proces voor het verwijderen van vaststoffen (I): Gevaar van vaststoffen

Bijna al het afval in het circulerende watersysteem komt voort uit de voeding. Dit afval komt gewoonlijk in twee vormen voor: ongegeten voer en uitwerpselen na het eten. Al dit afval bestaat in vaste, vloeibare en gasvormige toestanden. Daaronder worden de vaste afvalstoffen ingedeeld in de volgende twee soorten op basis van hun sedimentatiekenmerken:

Neerslagende deeltjes

Vaste deeltjes met een deeltjesgrootte groter dan 100 μm. Bevatten voornamelijk grotere voedingsdeeltjes, grotere uitwerpselen van gekweekte organismen, enz. Deze deeltjes zetten zich relatief snel in water neer, en sommige kunnen worden verwijderd door eenvoudige sedimentatie.

Niet-neerslagende vaste deeltjes (opgeschorste vast afval)

Vast afval met een deeltjesgrootte van minder dan 100 μm wordt ook wel opgeschorst vast afval genoemd. De belangrijkste bron van opgeschorste vaste deeltjes is visuitwerpselen. De totale productie van uitwerpselen staat positief korrelerend met de voedingsvoorschoot. De totale hoeveelheid van opgeschorste vaste deeltjes = 25% van het gegeven voer.

• Gevaar van vaste deeltjes

Vaste deeltjes hebben een negatieve invloed op alle aspecten van een recirculerend aquaculturesysteem, dus het primair doel van elk waterbehandelingsprogramma voor recirculatie is om vaste geschorste deeltjes te verwijderen.

1. Invloed op waterkwaliteit

1) Verminderde transparantie: Geschorste deeltjes kunnen het water troebel maken en de transparantie van het water verlagen. Dit zal de doorstootdiepte van licht in het water beïnvloeden, en voor sommige waterplanten die voldoende licht nodig hebben voor fotosynthese (als ze worden gekweekt in een recirculerend aquaculturesysteem), zal dit hun efficiëntie van fotosynthese verminderen. Bijvoorbeeld, onder normale omstandigheden kan de transparantie van helder kweekwater ongeveer 30-50 cm bedragen, maar wanneer de concentratie van geschorste deeltjes hoog is, kan de transparantie daal tot minder dan 10 cm.

2) Verhoging van de chemische zuurstofvraag (COD) en de biologische zuurstofvraag (BOD): De organische componenten in de opgeschorte deeltjes (zoals ongegeten voer, uitwerpselen van gekweekte organismen, etc.) zullen zich ontbinden in het water, en dit proces vereist zuurstofverbruik. Dit zal leiden tot een toename van de COD en BOD van het waterlichaam, waardoor het waterlichaam in een anoxische of anaerobe staat komt. Bijvoorbeeld, in een gesloten recirculerende aquacultuursysteem, als er te veel opgeschorte deeltjes zijn, kan de gehalte aan opgeloste zuurstof in het water dalen van het normale 6-8mg/L naar onder de 3-4mg/L.

• Impact op gekweekte dieren

1) Invloed op ademhaling en voedselinname: deeltjes in suspense kunnen zich vastzetten aan de kieuwen of andere ademhalingsorganen van gekweekte organismen, waardoor de zuurstofuitwisseling wordt gehinderd. Voor filtervoeders, zoals schelpdieren, zullen te veel deeltjes in suspense hun filterproces verstoren en het onmogelijk maken om effectief voedsel in te nemen. Bijvoorbeeld, wanneer de kieuwen van vissen bedekt zijn met een grote hoeveelheid deeltjes in suspense, zullen ze kortademig worden en langzamer groeien; schelpdieren in een omgeving met veel suspensie kunnen hun filterefficiëntie met 30% - 50% verminderen.

2) Aanzetten van ziekte en stressreactie: Gezonken deeltjes bieden een plaats voor schadelijke microorganismen (zoals bacteriën, virussen, parasieten, enz.) om zich vast te maken en te vermenigvuldigen. Deze microorganismen kunnen gefokte organismen infecteren en ziektes veroorzaken. Bovendien zullen hoge concentraties van gezonken deeltjes gefokte organismen lange tijd in een staat van stress brengen, waardoor hun immuunverdediging afneemt. Bijvoorbeeld, in garnalenkwekerijen zal de kans op besmetting van garnalen met pathogenen zoals Vibrio sterk toenemen in een omgeving met veel gezonken stof.