การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำหมายถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อมนุษย์เลี้ยงปลาเพื่ออาหาร มันทำให้อาหารทะเลหมุนเวียนไปมา มีรูปแบบหลักของการเลี้ยงปลาสองแบบ: บนบกและในมหาสมุทร ตอนนี้แต่ละแบบมีข้อดีข้อเสียของตัวเอง เราจะพูดถึงความแตกต่างระหว่างการเลี้ยงปลาบนบกและการเลี้ยงปลาริมทะเลและผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและเศรษฐกิจ
การสนทนา: การเปรียบเทียบผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม
การเลี้ยงปลาบนบกเป็นการเลี้ยงปลาในถังหรือสระบนพื้นดิน ในลักษณะนี้ เกษตรกรสามารถควบคุมสภาพแวดล้อมของปลาได้ พวกเขามีอำนาจควบคุมอุณหภูมิ คุณภาพอาหาร และคุณภาพของน้ำที่ปลามีความทนทานต่อได้ ซึ่งช่วยในการรักษา การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ สุขภาพของปลาให้แข็งแรงและลดโอกาสของการเกิดโรค นอกจากนี้ยังลดโอกาสที่ปลาจะหลบหนีและสร้างความเสียหายให้กับปลาป่า
การเลี้ยงปลาทะเลในกรงหรือคอกในทะเล อาจทำให้ปลามีอายุขัยตามธรรมชาติ แต่ก็อาจเป็นอันตรายต่อสิ่งแวดล้อมเช่นกัน เศษอาหารและของเสียจากปลาจะทำให้น้ำปนเปื้อนและฆ่าสัตว์ทะเลชนิดอื่น ปลาที่หลบหนีออกไปอาจผสมพันธุ์กับปลาป่า ซึ่งเป็นอันตรายต่อสายพันธุ์ของปลา
มองมุมเศรษฐกิจ
การสร้างและการดำเนินงานฟาร์มปลาบนบกอาจมีราคาแพงกว่าฟาร์มปลาในมหาสมุทร การลงทุนในที่ดิน อุปกรณ์ และพลังงานสำหรับ อุตสาหกรรมการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ หรือถังเก็บสามารถมีราคาแพงได้ แต่ปลาที่เลี้ยงบนบกสามารถขายได้ในราคาสูงกว่า อาจเป็นเพราะพวกมันมีพื้นที่ให้เติบโตใหญ่ขึ้นและแข็งแรงขึ้น
การลงทุนครั้งแรกสำหรับการเลี้ยงปลาในมหาสมุทรมักจะมีค่าใช้จ่ายน้อยกว่าเนื่องจากใช้น้ำและกระแสน้ำจากมหาสมุทร อย่างไรก็ตาม เกษตรกรอาจเผชิญกับปัญหา เช่น พายุและคุณภาพน้ำ หากไม่แก้ไข อาจทำให้ปลากำลังเจ็บป่วยและกระทบต่อผลกำไรของฟาร์ม
เทคโนโลยีใหม่สำหรับการเกษตรบนบก
บนบก ฟาร์มเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ กำลังพัฒนาไป โดยเทคโนโลยีใหม่ช่วยให้มันดียิ่งขึ้นและยั่งยืนมากขึ้น อควาโปนิกส์เป็นหนึ่งในวิธีที่รวมการเลี้ยงปลาเข้ากับการปลูกพืชโดยไม่ต้องใช้ดิน ของเสียจากปลาจะถูกนำมาใช้เป็นปุ๋ยสำหรับพืช ในกระบวนการหมุนเวียนที่ช่วยทั้งปลาและพืช
ระบบการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำแบบหมุนเวียน (RAS) เป็นเทคโนโลยีอีกประเภทที่ใช้ในฟาร์มเลี้ยงปลาบนบก ระบบดังกล่าวทำให้น้ำในถังสะอาดและนำน้ำกลับมาใช้ใหม่ ซึ่งช่วยให้ใช้น้ำบริสุทธิ์น้อยลงและเกิดของเสียลดลง นี่จะช่วยอนุรักษ์ทรัพยากรและลดผลกระทบเชิงลบที่มีต่อสิ่งแวดล้อม
