Su ürünleri tarımı, insanlar yemek için balık yetiştirdiğinde gerçekleşen şeydir. Deniz ürünleri dolaşımını sağlar. Balıkçılığın iki ana biçimi vardır: kara tabanlı ve deniz tabanlı. Şimdi her ikisi de kendi avantaj ve dezavantajlarına sahiptir. Kara tabanlı ve deniz tabanlı balıkçılığı arasındaki farklılıkları ve çevreye ve ekonomiye olan etkilerini tartışacağız.
Tartışma: Çevresel Etkilerin Karşılaştırılması
Kara temelli balıkçılık, kara üzerinde tanklar veya göllerde yapılır. Bu şekilde, çiftçiler balıkların çevresini düzenleyebilir. Sıcaklık, yiyecek kalitesi ve toler edilen su kalitesi üzerinde kontrol sahiptirler. Bu, balığı su tarımı sağlıklı tutmak için yardımcı olur ve hastalıkların meydana gelme oranını azaltır. Ayrıca, balıkların kaçması ve yaban balıklarıyla felaket yaratma şansını da azaltır.
Denizli balıkçılık ise denizde kalemler veya kafeslerde balık yetiştirir. Bu, balıklara doğal bir yaşam süresi yaşamasına izin verebilir, ancak çevreye de tehlikeli olabilir. Balık atıkları suyu kirletebilir ve diğer deniz canlılarını öldürebilir. Kaçan balıklar yaban balıkları ile karışabilir, bu da balığın türünde zararlı olabilir.
Ekonomik Perspektiften Bakmak
Deniz tabanlı balık çiftliklerine göre daha pahalı olabilir kurmak ve işletmek için kara tabanlı balık çiftlikleri. Toprak, ekipman ve güç için su Altı Tarım Endüstrisi veya tanklar pahalı olabilir. Ancak kara tabanlı çiftlik balıkları da daha yüksek bir fiyat getirebilir, belki de büyüyebildikleri ve daha sağlıklı olabildikleri daha fazla alanları nedeniyle.
Denizde balıkçılık yapmanın başlangıçtaki yatırımı genellikle deniz suyunu ve akıntılarını kullandığı için daha ucuzdur. Ancak çiftçiler, olumsuz hava koşulları ve su kalitesi gibi sorunlarla karşı karşıya olabilirler. Bu durum düzeltilmezse, balıkları hasta edebilir ve çiftliğin karını etkileyebilir.
Kara Tabanlı Çiftlik için Yeni Teknolojiler
Kara-tabanlı tarım suculuk gelişiyor, yeni teknoloji sayesinde daha iyi ve sürdürülebilir hale geliyor. Akuaponik, toprak kullanmadan bitkilerle birlikte balıkları yetiştiren yöntemlerden biridir. Balığın atıkları bitkilere gübre olarak hizmet eder, balıklar ve mahsuller için yararlı olan bir döngü içinde.
Döngülü su tarım sistemleri (RAS), kara tabanlı balıkçılıkta kullanılan başka bir teknolojidir. Bu sistemler, tanklardaki suyu temizleyip tekrar kullanır böylece daha az taze su tüketir ve daha az atık üretir. Bu, kaynakları koruyacak ve çevreye olumsuz etkiyi azaltacaktır.