စီးဆင်းနေသောရေပရိုတင်းစကီမာ၏ လက်တွေ့ဥပမာများနှင့် ထိန်းသိမ်းပြုပြင်မှု။

(1) ပရိုတင်းစကင်မာ၏ လည်ပတ်မှုနှင့် ထိန်းသိမ်းမှုအတွက် သော့ချက်များ

၁။ လေစုပ်ယူမှုကို ညှိနှိုင်းခြင်း

ပရိုတင်းစကစ်မာ၏လေစုပ်ယူမှုကို စက်ဝန်းပြောင်းလှည့်နေသည့်ရေ၏ရေအရည်အသွေးနှင့်စီးဆင်းမှုနှုန်းအရ သင့်လျော်စွာ ချိန်ညှိသင့်ပါသည်။ လေစုပ်ယူမှုသည်အလွန်နည်းပါးပါက၊ ဖြစ်ပေါ်လာသည့်ဘောလုံးများ၏အရေအတွက်မလုံလောက်ဘဲ ဇီဝအင်ဗာများကိုထိရောက်စွာစုပ်ယူနိုင်မည်မဟုတ်ပါ။ လေစုပ်ယူမှုသည်အလွန်များပါးပါက၊ ရေထုကိုလွန်ကဲစွာတုန်ခါစေပြီး ရေထဲတွင်ကျက်စားနေသည့်ဇီဝအင်ဗာများ၏နေထိုင်မှုပတ်ဝန်းကျင်ကိုသက်ရောက်မည်ဖြစ်ပြီး ပျော်များသည်စကစ်မာကိုကျော်လွန်သွားနိုင်သည်။ ဥပမာအားဖြင့် အလယ်စားပြန်လည်အသုံးပြုသည့် ရေကုန်ထုတ်လုပ်မှုစနစ်အတွက် ပရိုတင်းစကစ်မာ၏လေစုပ်ယူမှုကို တစ်နာရီလျှင် ၀.၅ မှ ၁.၀ ကုဘစတစ်မီတာအတွင်း ချိန်ညှိနိုင်သည်။

ပျော်များထုတ်လုပ်မှုကိုစူးစမ်းကြည့်ခြင်းဖြင့် လေစုပ်ယူမှုကိုချိန်ညှိနိုင်သည်။ စိတ်ကြိုက်သောပျော်များသည် ပါးလွှာပြီးတည်ငြိမ်ကာအလင်းရောင်ရှိသင့်သည်။ ပျော်များသည်အလွန်မာကျောသို့မဟုတ်တည်ငြိမ်မှုမရှိပါက လေစုပ်ယူမှုကိုလျှော့ချရန်လိုအပ်ပါလိမ့်မည်။ ပျော်များသည်နည်းပါးသို့မဟုတ်အမြန်ပျောက်ကွယ်သွားပါက လေစုပ်ယူမှုကိုတိုးမြှင့်ရန်လိုအပ်ပါလိမ့်မည်။

၂။ ရေအမြင့်ထိန်းချုပ်ခြင်း

ပရိုတင်းစကစ်မာကို တည်ငြိမ်စေရန်အတွက် ရေအဆင့်ကို ထိန်းသိမ်းရန် အရေးကြီးပါသည်။ ရေအဆင့် များလွန်းခြင်း သို့မဟုတ် နိမ့်လွန်းခြင်းသည် ဖယ်ရှားမှုအကျိုးသက်ရောက်မှုကို ထိခိုက်စေပါလိမ့်မည်။ ရေအဆင့်ကို အများအားဖြင့် ရေထွက်ပိုက်၏ အမြင့်ကို ညှိခြင်းဖြင့် သို့မဟုတ် ရေအဆင့် ထိန်းချုပ်ကိရိယာကို အသုံးပြုခြင်းဖြင့် ထိန်းသိမ်းပါသည်။ ဥပမာအားဖြင့် ပရိုတင်းစကစ်မာကို တပ်ဆင်သည့်အခါ စကစ်မာ၏ အမြင့်၏ သုံးပုံနှစ်ပုံခန့်ရှိသော ရေထွက်ပိုက်၏ အမြင့်ကို သတ်မှတ်ပါ၊ ထိုသို့ပြုလုပ်ခြင်းဖြင့် ဖုန်များ ဖြစ်ပေါ်စေရန် လုံလောက်သော အချိန်နှင့် နေရာကို သေချာစေပါသည်။

၃။ သန့်ရှင်းရေးနှင့် ထိန်းသိမ်းမှု

ပရိုတင်းစကင်မာ၏ ပုံမှန်သန့်စင်ခြင်းသည် ၎င်း၏ အကောင်းမြင်စွမ်းဆောင်ရည်ကို ထိန်းသိမ်းရာတွင် အဓိကအချက်ဖြစ်သည်။ ရေထဲရှိဇီဝအင်္ဂါများသည် အထူးသဖြင့် ဘာလူးထုတ်လုပ်မှုကိရိယာနှင့် ပျော့မှုန်စုဆောင်းသည့်ကိရိယာတို့တွင် စုပုံနေလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။ နီးဒယ်-ပုံစံပရိုတင်းစကင်မာ၏ နှုတ်ခမ်းနားကဲ့သို့ ပိတ်ဆို့ရန်လွယ်ကူသောအစိတ်အပိုင်းများကို တစ်ပတ်လျှင် တစ်ကြိမ်အနည်းဆုံးသန့်စင်ပေးသင့်သည်။ သန့်စင်သည့်အခါ သန့်ရှင်းသောရေဖြင့် ရေဆေးနိုင်သည်။ ခက်ခဲသောအညစ်ကို သင့်တော်သော သ soapာပေါ့ပ်ကို အသုံးပြုနိုင်သည်၊ သို့ရာတွင် သ soapာကျန်ရစ်မှုကို ရှောင်ရှားရန် သတိပြု၍ ကောင်းစွာဆေးကြောပါ။

ကိရိယာ၏ တင်းကျပ်မှုနှင့် ဘာလူးထုတ်လုပ်သည့်ကိရိယာ၏ အလုပ်လုပ်မှုအခြေအနေကိုစစ်ဆေးပါ။ ယိုစိမ့်မှုရှိပါက ပြုပြင်ပေးရမည်ဖြစ်သည်၊ ဘာလူးထုတ်လုပ်မှုနှင့် ကွဲပြားမှုကိုထိခိုက်စေနိုင်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် မိုတာ (မိုတာရှိပါက)၊ ရေပိုက်စသည့်ကိရိယာများ၏ လည်ပတ်မှုကိုစစ်ဆေးပါ။ ၎င်းတို့သည် ပုံမှန်အလုပ်လုပ်နေကြောင်းသေချာစေရန်။

(2) လက်တွေ့ကျသောအမှုနှင့်ဥပမာ

1. စိုက်ပျိုးရေးဇုန်အကြောင်းအရာ-

ရေထုပမာဏ ၁၀,၀၀၀ ကုဘစ်မီတာခန့်ရှိသည့် ငါးမွေးမြူရေးစခန်းကြီးတစ်ခုတွင် အဓိကအားဖြင့် ဂရုပ်ပါ (grouper) နှင့် အခြားငါးမျိုးစိတ်များကို မွေးမြူလျက်ရှိပါသည်။ ဤစခန်းတွင် ရေပြန်လည်အသုံးပြုသည့် ငါးမွေးမြူရေးစနစ်ကို ကျင့်သုံးပြီး မွေးမြူမှုသိပ်သည်းဆမှာ မြင့်မားလှပါသည်။ ရေ၏ တစ်ကုဘစ်မီတာလျှင် ငါး၄၀-၅၀ ကီလိုဂရမ်ခန့် မွေးမြူနိုင်ပါသည်။ ပင်လယ်ငါးများသည် ရေရှိ အရည်အသွေးအပေါ်တွင် တင်းကျပ်စွာလိုအပ်ချက်ရှိပြီး အထူးသဖြင့် ရေတွင်ရှိသည့် ပရိုတင်းနှင့် အမိုးနီယာနိုက်ထရိုဂျင်ပမာဏကို အထူးဂရုစိုက်ရပါမည်။ ထို့ကြောင့် ရေအရည်အသွေးစီမံခန့်ခွဲမှုမှာ အလွန်အရေးကြီးပါသည်။

၂။ ပရိုတင်းစကီမာ (protein skimmer) ၏ အသုံးပြုမှု-

ကြီးစွာသော အပ်စွဲပြွန်ပုံစံပရိုတင်းစကီမာများ အများအပြားကို တစ်ပြိုင်နက်တည်း အသုံးပြုထားပါသည်။ ပရိုတင်းစကီမာတစ်ခုချင်းစီ၏ ဖြတ်သန်းကုသမှုစီးဆင်းမှုမှာ နာရီလျှင် ၂၀၀-၃၀၀ ကုဘစ်မီတာရှိပြီး လေစုပ်ယူမှုကို နာရီလျှင် ၅၀-၈၀ ကုဘစ်မီတာခန့်တွင်ထိန်းသိမ်းထားပါသည်။ အထူးဒီဇိုင်းထုတ်ထားသည့် အပ်စွဲပြွန်များမှ ထုတ်လုပ်သည့် အလွန်သေးငယ်ပြီး သိပ်သည်းသော ဘောပေါက်များက ရေတွင်ရှိသည့် အော်ဂဲနစ်ပစ္စည်းများကို ထိရောက်စွာစုပ်ယူပေးပါသည်။

• အကျိုးသက်ရောက်မှု အကဲဖြတ်ခြင်း-

ပရိုတင်းစကင်နာ မသုံးပါက ရေထဲတွင် အော်ဂဲနစ်ပစ္စည်းများကြောင့် ရေထုဝါးမှုဖြစ်ပြီး ပျော်ဝင်နေသော အောက်ဆီဂျင် သည် အမြန်အသုံးပြုခံရပြီး အမိုနီယာနိုက်ထရိုဂျင်နှင့် နိုက်ထရိုက်အုပ်စုများ အမြန်တိုးလာပါသည်။ ဤသည်မှာ ကျောက်ခဲများ၏ ကြီးထွားမှုကို နှောင့်ယှက်ပေးပြီး ငါးများ၏ အရောင်ဝါးဖျူးစေကာ ရောဂါဖြစ်ပွားမှုနှုန်းကို 20% - 30% အထိ တိုးလာစေပါသည်။ ပရိုတင်းစကင်နာ အသုံးပြုပြီးနောက်တွင် ရေအရည်အသွေး သိသိသာသာ တိုးတက်လာပြီး ရေ၏ ပြတ်သားမှု ကောင်းလာကာ အမိုနီယာနိုက်ထရိုဂျင်နှင့် နိုက်ထရိုက်အုပ်စုများကို ထိထိရောက်ရောက်ထိန်းချုပ်နိုင်ပါသည်။ ထို့ပြင် ငါးများ၏ ကြီးထွားမှု ကောင်းမွန်လာပြီး သေဆုံးမှုနှုန်းမှာ 10% - 15% အထိ လျော့နည်းသွားပါသည်။ ငါးများ၏ အရည်အသွေးလည်း တိုးတက်လာပါသည်။