Proces usuwania cząstek stałych (część I): Zagrożenia związane z cząstkami stałymi

Prawie cały odpad w systemie cyrkulującego wody pochodzi z karmy. Te odpady zwykle występują w dwóch formach: niezjedzona karmę i odpady wydzielone po jedzeniu. Wszystkie te odpady istnieją w postaci stałej, ciekłej i gazowej. Spośród nich, odpady stałe dzielą się na następujące dwa rodzaje zgodnie z ich właściwościami osadowymi:

Cząstki stałe osadzające się

Cząstki stałe o rozmiarze większym niż 100 μm. Obejmują przede wszystkim większe cząstki karmy, większe odchody organizmów hodowlanych itp. Te cząstki osiadają względnie szybko w wodzie, a niektóre mogą zostać usunięte przez prostą sedimentację.

Niewydzielające się cząstki stałe (wieszczące odpady stałej)

Odpady stałe o rozmiarze cząstek mniejszym niż 100 μm nazywane są również wieszczącymi cząstkami stałymi. Głównym źródłem wieszczących cząstek stałych są odchody ryb. Całkowita szybkość produkcji odchodów jest dodatnio skorelowana z szybkością karmienia. Całkowita zawartość wieszczących cząstek stałych = 25% podanej karmy.

• Nagrody związane z cząstkami stałymi

Cząstki stałe mają negatywny wpływ na wszystkie aspekty systemu recyklingowego w hodowli ryb, dlatego podstawowym celem każdego programu oczyszczania recyklingowej wody jest usunięcie zawieszonych cząstek stałych.

1. Wpływ na jakość wody

1) Zmniejszona przejrzystość: Zawiesiny mogą sprawić, że woda staje się mętna i obniża jej przejrzystość. Spowoduje to zmniejszenie głębokości przenikania światła w wodzie, co wpłynie na efektywność fotosyntezu niektórych roślin wodnych, które potrzebują wystarczającego światła do procesu fotosyntezy (jeśli są uprawiane w systemie recyklingowym hodowli ryb). Na przykład, w normalnych warunkach przejrzystość czystej wody hodowlanej może wynosić około 30-50 cm, ale gdy stężenie zawieszonych cząstek jest wysokie, przejrzystość może spadek do mniej niż 10 cm.

2) Zwiększenie zapotrzebowania na tlen chemiczny (COD) i biologiczne (BOD): Organiczne składniki zawieszonych cząstek (takie jak niezjedzone karmy, wydzieliny hodowlanych organizmów itp.) będą się rozkładać w wodzie, a ten proces wymaga zużycia tlenu. Spowoduje to zwiększenie COD i BOD w ciele wodnym, przenosząc je w stan beztlenny lub anauróbiczny. Na przykład, w zamkniętym systemie recyklingu hodowlanym, jeśli będzie zbyt wiele zawieszonych cząstek, zawartość tlenu rozpuszczanego w wodzie może spadek z normalnych 6-8 mg/L do poniżej 3-4 mg/L.

• Wpływ na hodowlane zwierzęta

1) Wpływ na oddychanie i karmienie: zawiesiny mogą przylegać do żaberek lub innych narządów oddechowych hodowlanych organizmów, utrudniając wymianę tlenu. Dla organizmów karmiących się filtrowaniem, takich jak mięczaki, zbyt wiele zawiesin będzie zakłócać ich proces filtrowania i uniemożliwiać skuteczne spożywanie pokarmu. Na przykład, gdy żабry ryb są pokryte dużą ilością zawiesin, doświadczają one niedostatku tlenku i zwolnionego wzrostu; mięczaki w środowisku o wysokim stężeniu zawiesin mogą zmniejszyć swoją wydajność filtrowania o 30% - 50%.

2) Współczynanie chorób i reakcji na stres: Zawiesiny stanowią miejsce do przyczepienia się i rozmnażania szkodliwych mikroorganizmów (takich jak bakterie, wirusy, pasożyty itp.). Te mikroorganizmy mogą zainfekować hodowlane organizmy i wywołać choroby. Ponadto, wysokie stężenie zawiesin będzie długotrwałe obciążać organizmy hodowlane stosem, co spowoduje obniżenie ich odporności. Na przykład, w hodowli krewetek, prawdopodobieństwo zakażenia krewetek patogenami takimi jak Vibrio znacznie wzrośnie w środowisku z dużą ilością zawiesin.